Σαν Σεμπαστιάν: Ατμοσφαιρική λουτρόπολη

Εκεί τη Χώρα των Βάσκων,  κοντά στα γαλλικά σύνορα στη πόλη που συνδυάζει την αρχοντιά με τη νεανική διάθεση  με το Aquarium, το σύγχρονο ενυδρείο στο γραφικό λιμάνι, το  μεγάλο κέντρο θαλασσοθεραπείας, που αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό αποδράσεις, μας ξεναγεί με τα κείμενα και τις φωτογραφίες του Ηρακλής Μήλας μέσα από το  thetravelbook.gr

Τρεις από τις ομορφότερες αστικές παραλίες της Ευρώπης, δύο λόφοι με υπέροχη θέα, μια πόλη με ατμόσφαιρα belle époque, κι όλα αυτά κάτω από έναν «γαλαξία» αστεριών Michelin! Φτάνουν; Και περισσεύουν!

Πανοραμική άποψη της πόλης από το Monte Igueldo. Διακρίνονται, από αριστερά προς τα δεξιά, το Monte Urgull, το νησάκι Santa Clara και οι παραλίες Concha και Ondarreta

Το γεγονός ότι το Σαν Σεμπαστιάν (για τους φίλους Βάσκους «Ντονόστια») είναι μία από τις δύο πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης για το 2016 (η άλλη είναι το Βρότσλαβ της Πολωνίας) αποτελεί μόνο την αφορμή για μια επίσκεψη στη μυθική Χώρα των Βάσκων. Το Σαν Σεμπαστιάν ειδικά δεν έχει ανάγκη από διακρίσεις για να έρθει στη μόδα, είναι αξία κλασική και ως εκ τούτου πάντα στη μόδα, τουλάχιστον από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά, όταν η βασίλισσα Ισαβέλα Β’ ήρθε εδώ για λουτροθεραπεία και μετέτρεψε μια σχετικά άγνωστη ως τότε πολίχνη φαλαινοθηρών και αλιέων βακαλάου σε μια από τις πιο διάσημες λουτροπόλεις της Ισπανίας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.

Κάποιοι το χαρακτηρίζουν «η Ισπανική απάντηση στο Μόντε Κάρλο», κάποιοι άλλοι το βλέπουν σαν μικρογραφία του Ρίο ντε Τζανέιρο. Ούτε αυτά τα χρειάζεται το Σαν Σεμπαστιάν, δεν έχει ανάγκη τη δανεική λάμψη! Είναι μια πόλη πανέμορφη, ατμοσφαιρική, αριστοκρατική, στιλάτη, κοσμοπολίτικη, όσο πρέπει κουλτουριάρα, και ταυτόχρονα γήινη, προσγειωμένη, καθόλου «ψωνισμένη», γι’ αυτό και όσοι την ερωτεύονται (και είναι πάρα πολλοί, πιστέψτε με) σχεδόν πάντα βρίσκουν «ανταπόκριση».

Θέα που κόβει την ανάσα

Σκάλα στον κόλπο της Concha, ιδανικό «θεωρείο» για την απόλαυση ενός μαγικού ηλιοβασιλέματος

Την εικόνα συμπληρώνουν τρεις από τις ομορφότερες αστικές παραλίες της Ευρώπης, η θρυλική Playa de la Concha, η προέκτασή της προς τα δυτικά Playa de la Ondarreta, και η αγαπημένη των surfers, Playa de Gros (ή «Playa de Zurriola») στα ανατολικά, στην από κει πλευρά του ποταμού Urumea (και απ’ αυτό διαθέτει η Ντονόστια). Θα μπορέσετε να τις θαυμάσετε «αφ’ υψηλού» αν ανεβείτε σε κάποιον από τους δύο λόφους που ορθώνονται πάνω από την πόλη, το Monte Urgull (ανατολικά) και το Monte Igueldo (δυτικά).

Το άγαλμα του Ιησού στο Castillo («κάστρο») de la Mota

Στον πρώτο θα ανεβείτε με τα πόδια, θα δείτε το Castillo («κάστρο») de la Mota και στην κορυφή το μεγάλο άγαλμα του Ιησού με ανοιχτά τα χέρια (το Ρίο ντε Τζανέιρο που λέγαμε). Στον άλλο θα ανεβείτε με το γραφικό, παλιομοδίτικο τελεφερίκ από την Ondarreta, θα δείτε τον Torreon, τον οχυρωμένο φάρο του 16ου αιώνα, θα περάσετε την ώρα σας στο γλυκά «παρακμιακό» Λούνα Παρκ, που μοιάζει να βγήκε κατευθείαν από τη δεκαετία του ’70. Βέβαια ο κύριος λόγος για να ανεβείτε είναι η θέα στην πόλη, η οποία και στις δύο περιπτώσεις κόβει την ανάσα, με το Monte Igueldo να κλέβει στο νήμα τις εντυπώσεις.

Γυρνώντας για λίγο την πλάτη σας στην πόλη, θα νιώσετε μικροί μπροστά στην απεραντοσύνη του Ατλαντικού ωκεανού, κοιτάζοντας τη Θάλασσα της Κανταβρίας και τον Βισκαϊκό κόλπο (το «Bay of Bisky» του Καββαδία, εκεί που βρήκαν τον παράξενο Εγγλέζο θερμαστή William George Allum μ’ ένα μικρό στα στήθια του σπαθί). Οταν πέσει η νύχτα, θα διακρίνετε στα ανατολικά, ούτε μια ώρα δρόμο, τα φώτα του Biarritz, στη γαλλική πλευρά της βασκικής επικράτειας.
Ξεκινώντας από την ανατολική πλευρά της πόλης θα συναντήσετε την παραλία Gros, αγαπημένη των surfers, οι οποίοι ακόμα και μες στο καταχείμωνο αναζητούν κατά δεκάδες το τέλειο κύμα. Η παραλία θεωρείται ιδανική «πίστα» για αρχάριους και το καλοκαίρι κατακλύζεται από σανίδες. Στην άκρη της θα δείτε δύο τεράστιους δίδυμους κεκλιμένους κύβους, το Kursaal, πολιτιστικό και συνεδριακό κέντρο, όπου φιλοξενείται μεταξύ άλλων το φημισμένο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της πόλης, που συμπληρώνει φέτος 64 χρόνια ζωής. Αμέσως μετά το Kursaal θα διασχίσετε τον ποταμό Urumea, δίπλα στις όχθες του οποίου θα δείτε το εντυπωσιακό, ιστορικό ξενοδοχείο Maria Christina. Στα πόδια του Monte Urgull απλώνεται η Parte Vieja, η παλιά γειτονιά της πόλης, στην οποία αξίζει να αφιερώσετε πολλούς περιπάτους. Θα δείτε δύο πολύ σημαντικούς ναούς, τον San Vicente και τη Santa Maria. Επίσης, την Plaza de la Constitucion («πλατεία Συντάγματος»), την «Conchi» για τους ντόπιους, με τα αριθμημένα μπαλκόνια, που κάποτε, όταν η πλατεία λειτουργούσε και σαν αρένα ταυρομαχιών, ενοικιάζονταν σε θεατές.

Θα επισκεφθείτε οπωσδήποτε το μουσείο San Telmo, αν θέλετε να μάθετε κάποια πράγματα γι’ αυτόν τον «μυστήριο» λαό, τους Βάσκους, που θεωρούν εαυτούς τους αρχαιότερους των Ευρωπαίων και την «ανάδελφη» γλώσσα τους, την Euskera, την αρχαιότερη ευρωπαϊκή! Οπως και να ’χει, είναι μια ιδιαίτερη φάρα, που φημίζεται για το πείσμα, τη σωματική ρώμη, τον ανυπότακτο χαρακτήρα και την προσκόλληση στους fueros, τους αρχαίους πατρογονικούς νόμους. Με μακρά παράδοση αγώνων ενάντια σε κάθε άνωθεν επιβαλλόμενη εξουσία, η Χώρα των Βάσκων είναι μία από τις αυτόνομες κοινότητες – περιφέρειες της Ισπανίας, στις οποίες το αίτημα της πλήρους ανεξαρτητοποίησης επανέρχεται σταθερά στο τραπέζι.

Η γέφυρα Kursaal και ο ποταμός Urumea. Στο βάθος, το ιστορικό ξενοδοχείο Maria Christina

Στο μουσείο που φιλοξενείται σε ένα παλιό μοναστήρι του 16ου αιώνα θα μάθετε για τα έθιμα και τις συνήθειές τους, τους παραδοσιακούς χορούς και τα τραγούδια τους αλλά και τη σύγχρονη καλλιτεχνική τους δραστηριότητα. Αξίζει να σταθείτε λίγο παραπάνω στην αίθουσα που είναι αφιερωμένη στα περίεργα «αγροτικά» αθλήματά τους, χαρακτηριστικά της «παλαβομάρας» τους: άρση τεράστιων βράχων, πέταγμα θημωνιάς πάνω από συνεχώς ανυψούμενες μπάρες, «καθάρισμα» χωραφιού με δρεπάνι, διάτρηση βράχων με σιδερένιες βέργες (σε ομάδες των τριών), αγώνες ταχύτητας κοπής δένδρων, πρωτόγονο «σκουός» με τις παλάμες των χεριών, και βεβαίως το εθνικό τους σπορ, την pelota vasca, που παίζεται με μια ιδιόμορφη «ρακέτα» (πώς να την περιγράψω;) σε σχήμα κούφιου μπούμερανγκ (στα ελληνικά «αυτεπίστροφον» -τι ωραία λέξη!).

Στο δυτικό τέρμα της Parte Vieja, θα φτάσετε στο πανέμορφο γραφικό λιμανάκι της πόλης, όπου θα βρείτε και το εντυπωσιακό ενυδρείο της (Aquarium). Δίπλα στο λιμανάκι βρίσκεται το δημαρχείο και από εδώ ξεκινάει η υπέροχη περαντζάδα δίπλα στην πιο όμορφη, ίσως, αστική παραλία της Ευρώπης, την Concha (σημαίνει «κοχύλι»).

H ονειρική παραλία του κοχυλιού

Η παραλία Concha (playa de la Concha) σε όλο της το μεγαλείο. Στα αριστερά το Monte Igueldo, στο κέντρο το νησάκι της Santa Clara και δεξιά το Monte Urgull

Η απέραντη αμμουδερή παραλία που μαζί με την προέκταση της, την Ondaretta, πρέπει να ξεπερνάει σε μήκος τα 2 χλμ., μοιάζει όντως με τεράστιο κοχύλι. Την αγκαλιάζουν το Monte Urgull και το Monte Igueldo, ενώ στην είσοδο του κόλπου τη στολίζει το νησάκι της Santa Clara. Η Concha και η Ondaretta χωρίζονται από μια μικρή βραχώδη χερσόνησο πάνω στην οποία δεσπόζει από τα μέσα του 19ου αιώνα ένα παλατάκι, «εξοχικό» της βασιλικής οικογένειας της Ισπανίας, κτισμένο σε στυλ εγγλέζικου «cottage».

Μικροί Βάσκοι με παραδοσιακές φορεσιές. Ο ένας από τους πιτσιρικάδες φορά και τον χαρακτηριστικό μπερέ της περιοχής

Πίσω από την Ondarreta και στις πλαγιές του Monte Urgull απλώνεται μία από τις πιο «μοδάτες» και ακριβές γειτονιές της πόλης, ενώ πίσω (νότια) από την Concha βρίσκεται η «νέα» πόλη με κεντρικό σημείο αναφοράς τον καθεδρικό ναό του Καλού Ποιμένος (Del Buen Pastor) που ορθώνεται επιβλητικός από το 1897, με το ύψους 75 μέτρων καμπαναριό του να ξεχωρίζει. Στο τμήμα της νέας πόλης γύρω από τον καθεδρικό, που είναι γνωστό και ως Centro Romantico, θα βρείτε πληθώρα εντυπωσιακών κτιρίων και την πολύ όμορφη πλατεία-κήπο Guipuzkoa.

Πέρα από πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2016, το Σαν Σεμπαστιάν τείνει να εξελιχθεί και σε διαχρονική γαστρονομική πρωτεύουσα. Τα τελευταία χρόνια τα αστέρια Michelin πέφτουν βροχή, με τις εμβληματικές μορφές των διάσημων σεφ Juan Mari Arzak και Martin Berasategui να στοιχειώνουν τα όνειρα κάθε επίδοξου Λούκουλλου και Γαργαντούα! Το γεγονός και μόνο ότι σε μια πόλη 180.000 κατοίκων υπάρχουν 3 «τριάστερα» εστιατόρια, τη στιγμή που σε ολόκληρη Αθήνα δεν υπάρχει κανένα, τα λέει όλα! Η μύηση στις απολαύσεις του ουρανίσκου σε κάποιο από αυτά τα εστιατόρια θα παραμείνει όνειρο για τους περισσότερους από εμάς, καθώς το δοκιμαστικό μενού κοστίζει γύρω στα 170-180 ευρώ. Πάντως όσοι έχουν δοκιμάσει λένε ότι άξιζε μέχρι και το τελευταίο σεντ!

Το πανέμορφο λιμανάκι του Σαν Σεμπαστιάν

Λόγος για στενοχώρια δεν υπάρχει, καθώς το Σαν Σεμπαστιάν δεν θα αφήσει παραπονεμένους ούτε εμάς τους «κοινούς θνητούς», που θα πάρουμε μια γερή γεύση από υψηλή γαστρονομία και σύγχρονη βασκική κουζίνα σε κάποιο από τα δεκάδες pintxos-tapas bars της πόλης. Επιστροφή λοιπόν στην Parte Vieja, σε κάθε σοκάκι της οποίας, πίσω από κάθε στροφή ξεπετάγεται ένας μικρός ναός γευστικής απόλαυσης.

Το Δημαρχείο της πόλης

Μπείτε στο πρώτο που θα συναντήσετε και χορτάστε αρχικά με την υπέροχη εικόνα των δεκάδων pintxos που απλώνονται πάνω στην μπάρα. Οπου pintxo είναι η βασκική εκδοχή των tapas, των πολυαγαπημένων ισπανικών μεζέδων, που στην προκειμένη περίπτωση τοποθετούνται πάνω σε ψωμάκια, σε κάθε πιθανό και απίθανο συνδυασμό, προσφέρουν αρχικά οπτική απόλαυση, τρώγονται με δυο-τρεις μπουκιές και αναγκάζουν και τον πιο απαιτητικό γευσιγνώστη να βγάζει συνεχή επιδοκιμαστικά επιφωνήματα! Πρόκειται πολύ απλά για μινιατούρες υψηλότατης μαγειρικής τέχνης σε πολύ λογικές τιμές (από 1,5 μέχρι 3 ευρώ έκαστο) που προσφέρονται σε ασύλληπτη ποικιλία. Οι περισσότεροι δεν μπορούν να αντισταθούν στον πειρασμό και διαλέγουν 5-6 διαφορετικά στο πρώτο pintxos bar που θα συναντήσουν. Χορτάτοι πια δεν έχουν το κουράγιο να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό στο επόμενο. Βέβαια πάντα υπάρχει και το «αύριο».

Στη Χώρα των Βάσκων, και ειδικά στο Σαν Σεμπαστιάν, θα βρείτε τα καλύτερα Pintxo-Τapas Βars της Ισπανίας. Στη φωτογραφία ένα από αυτά, το «Nagusia Lau», στην παλιά πόλη

Ομως καλό θα ήταν να παραδειγματιστείτε από τους ντόπιους που επιδίδονται σε «txikiteo», δηλαδή pintxo-barότσαρκα. Μπείτε στο πρώτο, δοκιμάστε 1-2, και πάμε γι’ άλλα! Κι όταν αρχίσει να ρέει άφθονο και το Txakoli, αυτό το τοπικό, άγουρο και αφρώδες κρασί που πρέπει να πέφτει στο ποτήρι από μεγάλο ύψος, τότε θα αρχίσετε να τραγουδάτε παραφράζοντας τη μεγάλη επιτυχία του Tony Bennett: «I left my heart in San Sebastian». Είναι γνωστό τοις πάσι, άλλωστε, ότι ο έρωτας περνάει από το στομάχι.
Smart Tips
Διαμονή

• Hotel Maria Christina. Το πιο ιστορικό και πολυτελές ξενοδοχείο της πόλης δίπλα στον ποταμό Urumea. Ακόμα και μη ένοικοι αξίζει να το επισκεφθούν για να θαυμάσουν το χλιδάτο lobby του.
• Hotel de Londres e Inglaterra. Πολυτελές ξενοδοχείο με ιστορία άνω των 100 ετών, όπου θα έχετε τη θρυλική παραλία Concha στα πόδια σας.
• Pension Aida. Ατμοσφαιρικό boutique hotel, ανατολικά του Urumea, πίσω από την παραλία Gros. Οι ιδιοκτήτες πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν.
• Hotel Astoria 7. Στον χώρο ενός παλιού σινεμά, αυτό το ξενοδοχείο είναι αφιερωμένο στην 7η τέχνη. Καθένα από τα όμορφα δωμάτιά του είναι αφιερωμένο σε κάποιον σταρ του κινηματογράφου.

Φαγητό

• Arzak. Αν μπορείτε να δοκιμάσετε ένα από τα «τριάστερα» εστιατόρια του Σαν Σεμπαστιάν, μάλλον από εδώ θα ξεκινήσετε, καθώς ο σεφ Juan Mari Arzak θεωρείται ο «πατριάρχης» της νέας βασκικής κουζίνας.
• Martin Besarategui Restaurant. Στο χωριό Lasarte, περίπου 9 χλμ. ΝΔ της πόλης, μεγαλουργεί το άλλο «ιερό τέρας» της βάσκικης κουζίνας.
• La Cuchara de San Telmo. Ενα από τα καλύτερα pintxo-bars της παλιάς πόλης και ένα από τα ελάχιστα που δεν εκθέτουν την «πραμάτεια» τους στην μπάρα, αλλά όλα παρασκευάζονται κατόπιν παραγγελίας.
• Astelena. Εδώ πάλι, πρώτα θα χορτάσουν τα μάτια! Οχι μόνο βασκικές αλλά και ασιατικές γεύσεις στα pintxos του! Στην Plaza de la Constitucion.