Πρωτότοκα και Δευτερότοκα Παιδιά

Οι γονείς οφείλουν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για τη συνύπαρξη των δύο Παιδιών

Πολλοί γονείς αναρωτιούνται γιατί είναι διαφορετική η συμπεριφορά τού ενός παιδιού τους από το άλλο. Όταν τους απαντώ ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν το πρώτο τους παιδί είναι διαφορετικός από εκείνον με τον οποίο ανατρέφουν το δεύτερο, μένουν συχνά έκπληκτοι.

Aυτό συμβαίνει επειδή τα βιώματα και οι εμπειρίες που έχουν αποκτήσει ήδη από τη γέννηση του πρώτου παιδιού, αλλά και οι διαφορετικές προσδοκίες τους, είναι παράγοντες που επιδρούν καθοριστικά στον τρόπο προσέγγισης του δεύτερου παιδιού τους. Συχνά αναφέρουν ότι το δεύτερο παιδί τους μεγαλώνει πολύ πιο εύκολα, χωρίς να τους κουράζει, ή ότι δεν κάνουν τα ίδια λάθη που έκαναν στο πρώτο τους παιδί.

Τι θα πρέπει να γνωρίζετε…

H σειρά γέννησης των παιδιών παίζει σημαντικό ρόλο στη δόμηση της προσωπικότητάς τους, καθώς και στο είδος των σχέσεων που θα καλλιεργήσουν με τα άλλα μέλη της οικογένειάς τους. Γι’ αυτό συχνότατα παρατηρούμε ότι τα αδέλφια διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους.

Όσα έρχονται πρώτα καταλαμβάνουν μια εξαιρετικά «τιμητική» θέση μέσα στην οικογένεια. Οι γονείς και οι συγγενείς τούς αφιερώνουν άφθονο χρόνο. Έτσι, το πρώτο παιδί συνήθως έχει ως μοντέλο μίμησης τη συμπεριφορά των ενηλίκων, αναπτύσσοντας ανάλογα χαρακτηριστικά, όπως ευσυνειδησία, οργάνωση, τελειομανία και σοβαρότητα.

Tο καινούριο αδελφάκι «κλονίζει το θρόνο» της μοναδικότητας του πρώτου μέσα στην οικογένεια και γίνεται το βασικό ερέθισμα έντονης ανησυχίας και αναστάτωσης για το πρωτότοκο. Δεν είναι καθόλου σπάνιο, λοιπόν, με την άφιξη του δεύτερου παιδιού να βλέπουμε το πρώτο να αντιδρά με διάφορους τρόπους, όπως με ανήσυχο ύπνο, με ξαφνικά κλάματα, κάνοντας ενοχλητικές για τους γονείς σκανταλιές ή έχοντας παράλογες απαιτήσεις.

Ίσως από τους πιο καθοριστικούς παράγοντες στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του δεύτερου παιδιού είναι ο ερχομός του σε μια οικογένεια, όπου όλοι φαίνεται να έχουν εξασφαλίσει τη θέση τους.

Tώρα εκείνο καλείται να «αγωνιστεί» για τη δική του. Θα προσπαθήσει, λοιπόν, να «επιβάλει την παρουσία του», καθώς και να αποδείξει την ικανότητά του με ποικίλους τρόπους. Συνήθως, αυτό επιτυγχάνεται με την αντίθεση. Tα τελευταία σε σειρά γέννησης παιδιά συχνά είναι οι γοητευτικοί και εφευρετικοί επαναστάτες της οικογένειας.
Οι γονείς οφείλουν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για τη συνύπαρξη των δύο παιδιών, ενισχύοντας τη συνεργασία τους και τονίζοντας τα ιδιαίτερα στοιχεία του καθενός. Επίσης, να εξασφαλίζουν έστω λίγο χρόνο, προκειμένου να ασχολούνται ατομικά με κάθε παιδί τους.

Απόσπασμα από το βιβλίο μου “Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά”

Γράφει η

Αλεξάνδρα Καππάτου

Ψυχολόγος -Παιδοψυχολόγος