Κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές: νόσοι ή συμπτώματα;

Την εποχή της οικονομικής κρίσης και των γενικότερων θεμάτων που αντιμετωπίζουμε σε ατομικό, οικογενειακό, αλλά και σε κοινωνικό και εθνικό επίπεδο, οι δυσκολίες που βιώνουμε έχουν γίνει πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμες. Η ψυχική μας υγεία έχει κλονιστεί αρκετά, με αποτέλεσμα τα ποσοστά των ατόμων που λαμβάνουν μια διάγνωση κατάθλιψης ή αγχώδους διαταραχής να αυξάνονται. Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο, το οποίο ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον και δίνει πολύ διαφορετικό νόημα σε αυτό που ονομάζουμε κατάθλιψη ή αγχώδης διαταραχή.

Κάθε τι που βιώνουμε και παρεμποδίζει την καθημερινότητα μας, έρχεται για να μας πει κάτι για εμάς και την ζωή μας. Να μας μεταφέρει ένα μήνυμα, το οποίο δεν μπορούμε να ακούσουμε με άλλον τρόπο. Ουσιαστικά, μια διάσταση της κατάθλιψης και των αγχωδών διαταραχών, είναι ότι πολλές φορές αποτελούν συναισθηματικές ενδείξεις ότι η συναισθηματική υγεία του ατόμου δεν είναι ικανοποιητική, ενώ οι οι ψυχολογικές ή οι ανάγκες σε επίπεδο σχέσεων δεν καλύπτονται. Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να νιώθουμε καλά σε όλους τους τομείς των σχέσεων μας: οικογενειακό, φιλικό, διαπροσωπικό, κοινωνικό και επαγγελματικό. Πιο συγκεκριμένα, μοιάζει να είναι ζωτικής σημασίας να νιώθουμε ότι οι φίλοι, ο σύντροφος και η οικογένεια μας, μας αναγνωρίζουν και μας αποδέχονται.

Αν πάρουμε μια απόσταση και προσπαθήσουμε να δούμε τι συμβαίνει αυτή την περίοδο στη ζωή μας, ίσως δούμε ότι έχουμε αποκοπεί από τους φίλους μας, δεν έχουμε κάποιον/α σύντροφο ή αν έχουμε είμαστε σε μια συμβατική σχέση, ενώ με την πατρική μας οικογένεια οι σχέσεις μας είναι τεταμένες. Η κατάθλιψη λοιπόν, είναι ένας τρόπος να μας δείξει το σώμα μας ότι κάτι δεν “λειτουργεί” σωστά στον οργανισμό μας και ότι οι ανάγκες μας σε επίπεδο σχέσεων δεν ικανοποιούνται.

Η κατάθλιψη και οι αγχώδεις διαταραχές συνεπώς, αποτελούν συμπτώματα που δείχνουν τα ελλείμματα στις ψυχικές μας ανάγκες. Εκεί θα πρέπει να εστιάσουμε, στο πώς θα αποκαταστήσουμε τις ισορροπίες σε αυτούς τους τομείς. Ακριβώς όπως αν σπάγαμε το χέρι μας, δεν θα παίρναμε πρώτα παυσίπονα για να μας περάσει ο πόνος, αλλά πρώτο μας μέλημα θα ήταν ο γύψος, έτσι στόχος μας στην κατάθλιψη και τις αγχώδεις διαταραχές, είναι να δούμε κάτω από την κορυφή του παγόβουνου τι άλλο βρίσκεται που θα μας οδηγήσει σε πιο ριζικές αλλαγές, ώστε ο οργανισμός μας να μην έχει ανάγκη να εκφράσει με αυτόν τον τρόπο τα ελλείμματα σε επίπεδο σχέσεων.

Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος