Η  8η του  Μάρτη , δεν είναι μια  πανηγυρική επέτειος, αντίθετα είναι ημέρα μνήμης και τιμής των αγώνων των γυναικών οι οποίοι συνηθίζεται να «ξεχνιούνται»,  ενάντια στην εκμετάλλευση και  τις διακρίσεις του φύλου.

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας που τιμάται σήμερα σε ανάμνηση μιας μεγάλης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, που ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας, έχει πολιτικό υπόβαθρο.

Η 8η Μάρτη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το εργατικό κίνημα.
Η κάθε μαχόμενη γυναίκα σε κάθε πεδίο δεν χρειάζεται λουλούδια και δώρα σήμερα, ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς αυτές (υπάρχουν άλλες μέρες γι αυτά).
Εκείνο που επιτάσσει αυτή η μέρα είναι ο Σεβασμός, ο Αγώνας για τα εργασιακά Δικαιώματα ,για την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, για κοινή πορεία στη σκληρή καθημερινότητα, ώστε να έχει ο κάθε τόπος μέλλον και οι άνθρωποι αξιοπρέπεια!!!!

Στην Ελλάδα την  8η  του Μάρτη 2019 , οι γυναίκες  βιώνουν:

*Την Ανεργία.

*Τα  ευέλικτα ωράρια και τις ευέλικτες μορφές εργασίας.

*Την εξοντωτική μεταβολή στους όρους εργασίας τη μείωση μισθού.

*Την εκμετάλλευση.

*Την αύξηση των κρουσμάτων βίας κατά των γυναικών στο σπίτι, στη δουλειά, σε δημόσιους χώρους, στο διαδίκτυο.

*Την ανύπαρκτη υποστήριξη και τις δομές για την φροντίδα των παιδιών καθώς και  των ηλικιωμένων, και των ατόμων με αναπηρία.

*Τη μη αναγνώριση στην πράξη των επιλογών της προσωπικής ζωής.

 *Τα στερεότυπα. 

 *Τις προκαταλήψεις.

*Τη  μειωμένη συμμετοχή σε κέντρα λήψης αποφάσεων.

Είναι λυπηρό μετά από τόσα χρόνια  και παρά τα δικαιώματα που δίνουν οι νόμοι στις γυναίκες, να είναι μια απτή πραγματικότητα οι κάθε τύπου  διακρίσεις .

Δεν είναι λοιπόν τούτη η  μέρα για ανούσιες εκδηλώσεις….. αλλά  για σκέψη και προβληματισμό.

Από την γυναίκα σήμερα δεν λείπουν ούτε το γλέντι, ούτε το ξεφάντωμα ώστε να θέλει  να προσθέσει  ένα ακόμη….

Λείπει  ο αγώνας για την αξιοπρέπεια στη ζωή, την κοινωνία και τη δουλειά.