Το τραγικό τροχαίο, ο θρήνος, οι άνθρωποι, η Porsche, οι ευθύνες

Όταν χάνονται ζωές στον δρόμο είναι σαν να έχει ξεσπάσει ένας μικρός πόλεμος με τραγικές απώλειες.  Για μια ακόμη φορά βαρύς ήταν ο φόρος αίματος στην άσφαλτο αφού φρικτό θάνατο βρήκαν  12 άνθρωποι το 3ημερο της αποκριάς.

Ο πόνος  πρέπει να ενώνει και δεν πρέπει να γίνεται αιτία για να χυθούν τόνοι χολής για εκείνους που «χάθηκαν» προκαλώντας άθελα τους τον θάνατο σε κάποιους συνανθρώπους τους-γιατί κανείς δεν θέλει να σκοτώσει κανέναν-όταν γίνεται ένα  τραγικό συμβάν.

Πονούν και διαλύονται όσοι μένουν  πίσω ,οι οικογένειες, οι  φίλοι,  και όλοι εμείς οι απ’ έξω συμπάσχουμε πραγματικά.  Εξαίρεση όμως  αποτελούν κάποιοι  που με αφορμή το τραγικό πολύνεκρο δυστύχημα στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας  που προκάλεσε  ο 24χρονος οδηγός της Porsche, όταν  προσέκρουσε στο σταθμευμένο σε ασφαλή θέση Honda Civic,  στάθηκαν σκληροί απέναντι σε αυτό το τραγικό συμβάν βγάζοντας δικά τους ποθημένα με κύριο στοιχείο την οικονομική επιφάνεια του πατέρα του νεαρού που οδηγούσε την Porsche.

Η ερεύνα θα δείξει τα αίτια και αυτό θα γίνει από τους ειδικούς και μόνο. Δεν πρέπει εμείς να γινόμαστε εμπειρογνώμονες , τιμητές, κριτές των τραγικών αυτών καταστάσεων.  Αυτό που βαραίνει είναι ότι χαθήκαν τέσσερις ζωές, ο νεαρός απανθρακώθηκε, ο 24χρονος  φίλος του συνοδηγός διαμελίστηκε,  και τραγικό θάνατο βρήκαν η 33χρονη μητέρα και το 3χρονο παιδί της που βρίσκονταν μέσα στο Honda Civic. Θρηνούν , 3 μάνες, 4 πατέρες, αδέλφια και ένας σύζυγος και όχι αν είναι γιοι πλουσίων η  καθημερινών βιοπαλαιστών.

Ολοι εμείς ας κάνουμε μια προσευχή για τους πρόωρα «χαμένους» και ας παραδειγματιστούμε από  όσα δήλωσε ο άτυχος πατέρας  Υπάτιος Πατμάνογλου, που  έχασε γυναίκα και γιο, δίνοντας μαθήματα μεγαλοψυχίας έχοντας έναν παρηγορητικό λόγο  για τον νεαρό που τόσα σκληρά λόγια γράφτηκαν  για εκείνον .

 «Θέλω να δώσω συλλυπητήρια και στις άλλες οικογένειες. Τα παιδιά αυτά δεν ήθελαν ούτε να σκοτωθούν, ούτε να σκοτώσουν την οικογένειά μου. Συλλυπητήρια και σε αυτή τη μάνα που κάηκε το παιδί της».

Εκείνο που επιβάλλεται είναι να δούμε σοβαρά αυτή  τη μεγάλη υπόθεση που λέγεται  οδηγική συμπεριφορά ξεκινώντας από εμάς τους ίδιους ,τα παιδιά μας ,την κοινωνία και την πολιτεία. Οι ενημερωτικές δράσεις δεν πρέπει να περιορίζονται μόνο σε λίγες διδακτικές ώρες, σε επετειακές μέρες για τα τροχαία ατυχήματα.

Πρέπει να θεσπιστεί στα δημοτικά σχολεία να διδάσκεται  το μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής με σκοπό την  ενθάρρυνση του ορθού τρόπου οδήγησης και οδικής συμπεριφοράς των νέων.

Πρέπει να γίνει μάθημα σε όλους μας αυτό το τραγικό ατύχημα και θέσουμε όρια  στην οδήγηση. Να πούμε όχι στην υπερβολική ταχύτητα, στα προσπεράσματα, στην απερισκεψία και τον ενθουσιασμό.

Η ενημέρωση είναι το όπλο σε αυτή την υπόθεση  γι αυτό να ξεκινήσουμε ιδιαίτερα όλοι εμείς από τα  ΜΜΕ που λειτουργούμε η εργαζόμαστε, μια εκστρατεία με σκοπό  τη μείωση του φόρου αίματος στην άσφαλτο.