Ο ρατσισμός των κιλών

Η αφορμή για το άρθρο ήταν δύο αναρτήσεις που διάβασα στο Facebook. Η κοπέλα περιέγραφε περιστατικά που της έτυχαν μέσα σε μια βδομάδα με κοινό παρονομαστή τα σχόλια που έλαβε για το σωματικό της βάρος. Ήταν γεμάτα αγανάκτηση, γιατί προφανώς δεν ήταν οι μόνες φορές στη ζωή της που υπήρξε θέμα υποδείξεων.

Ο ρατσισμός που βιώνουν οι παχύσαρκοι είναι χειρότερος από όλες τις άλλες ομάδες ανθρώπων. Δεν είναι πολιτικά ορθό να σχολιάσεις αρνητικά έναν άνθρωπο με διαφορετικό χρώμα δέρματος ή με αναπηρία, και πολύ καλά κάνει! Όταν όμως το θέμα είναι το σωματικό βάρος, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Ο καθένας θεωρεί ότι έχει το ελεύθερο να σχολιάσει τα κιλά σου και να σου κάνει υποδείξεις. Γνωστοί ή άγνωστοι, έχουν ένα σχόλιο να πουν κατάμουτρα όπως «σα να έβαλες λίγα κιλάκια» «δεν σε βοηθάει και το βάρος, γιατί δεν κάνεις κάτι για αυτό;» «γιατί δεν προσπαθείς να αδυνατίσεις;» «κόψε λίγο το φαγητό  και ξεκίνα περπάτημα» στην καλύτερη των περιπτώσεων.

Για μένα, το υποτιθέμενο ενδιαφέρον είναι συγκαλυμμένη αγένεια.  Προτείνοντας σε κάποιον να αδυνατίσει, του δείχνεις ότι έτσι δεν είναι αποδεκτός. Η δικαιολογία «για το καλό σου στο λέω» είναι η ρίζα της ύπαρξης αυτού του ρατσισμού. Και εξηγώ τη σειρά των σκέψεων πίσω από αυτό: Θεωρείται ότι η απώλεια βάρους είναι κάτι εύκολο που εξαρτάται αποκλειστικά από την μείωση του φαγητού και την αύξηση της άσκησης. Άρα είναι 100% στο χέρι σου να το κάνεις. Αν όχι, τότε είσαι λαίμαργος, τεμπέλης ή δεν προσπαθείς αρκετά. Αν δεν είσαι αδύνατος, φταις αποκλειστικά εσύ. Άρα έχω δικαίωμα να σου πω να αλλάξεις.

Δεν αγγίζω καν το θέμα ότι μπορεί κάποιος να μην θέλει να αδυνατίσει. Να είναι μια χαρά όπως είναι, με τα παραπάνω του κιλά. Για την κοινωνία είναι αδιανόητο να νιώθει κανείς καλά όντας με επιπλέον βάρος. Και πράγματι, είναι λίγοι όσοι νιώθουν έτσι. Οι περισσότεροι, θέλουν να είναι το σώμα τους κάπως αλλιώς, πιο αδύνατο, με λιγότερα ψωμάκια, χωρίς κυτταρίτιδα, με λεπτότερα μπράτσα. Έχουν νιώσει πολλές φορές άσχημα που δεν το έχουν ήδη, έχουν ξεκινήσει αρκετές φορές να το αλλάξουν και το έχουν σκεφτεί άλλες τόσες. Μαζί με όλα όσα στερούνται τώρα από τα επιπλέον κιλά, συν όλα τα αρνητικά συναισθήματα που τα συνοδεύουν.

Η φαινομενικά αθώα συζήτηση περί του σωματικού τους βάρους, τους φέρνει στο νου ανά πάσα στιγμή όλα αυτά, μαζί με το αίσθημα αποτυχίας και απόρριψης από τους γύρω τους. Μια συμβουλή «από ενδιαφέρον», είναι ακόμη μία στις εκατοντάδες που έχουν ακούσει μέχρι τώρα και είναι αρκετή να τους χαλάσει τη διάθεση.

Αν η απώλεια βάρους ήταν απλή υπόθεση, θα ήταν όλοι αδύνατοι. Κανείς δεν θέλει να βρίσκεται στο στόχαστρο αρνητικών σχολίων. Αυτό που χρειάζονται πραγματικά είναι να τους ακούσεις, όχι να τους πεις. Είναι σεβασμός, αποδοχή, κατανόηση και βοήθεια αν και όταν στη ζητήσουν. diatrofi.gr

Γράφει η

Δάφνη Νταλάπα

διαιτολόγος – διατροφολόγος

Master Practitioner on Eating Disorders