Ο Ποιμενάρχης κηδεύτηκε

Κηδεύτηκε  σήμερα Δευτέρα, ο σεμνός Ιερομόναχος  Νεκτάριος Μαρμαρινός στον Ι. Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ιωνίας Συνοικισμού .

Όλοι , κλήρος και λαός ήταν εκεί, κάθε ηλικίας και αξιώματος αποχαιρέτησαν , τον στυλοβάτη της ζωής τους σε εύκολες η δύσκολες στιγμές ,τον Πρωτοσύγκελο της Μητρόπολης Κορίνθου, Νεκτάριο Μαρμαρινό.

Το δικό τους  Γέροντα που «αναχώρησε» από  τα εγκόσμια,τον Πνευματικό τους Πατέρα.

Τίμησαν, την σεπτή σορό, απέδωσαν την ευγνωμοσύνη τους ,κατέθεσαν το σεβασμό τους, έσκυψαν ευλαβικά του φίλησαν για τελευταία φορά το Άγιο χέρι,  και  τον ευχαρίστησαν  μέσα από τα βάθη της καρδιάς τους  για την Αγάπη του , τόσα χρόνια….

Δάκρυσαν  τα μάτια , υποκλίθηκαν  οι άνθρωποι μπροστά στην σορό  του, τόσοι πολλοί άνθρωποι, πλούσιοι και φτωχοί, απλοί και προύχοντες, ήταν όλοι εκεί. για να τον συνοδέψουν  στο μεγάλο ταξίδι…. .

Ο Αβάς, -όπως τον είχε αποκαλέσει το 2005 στην τελετή παρασημοφόρησης του, με το Χρυσό Σταυρό της πόλης από τον αείμνηστο Δήμαρχο Θωμά Θωμαίδη,  ο καθηγητής Θεολογίας  κ. Ηλίας Οικονόμου – ταξίδεψε …..

Ο πατέρας Νεκτάριος ήταν το στήριγμα πολλών γενιών ,τόσο στον προσφυγικό συνοικισμό που αποτελούσε το ιερό του σύμβολο, όσο και στην πόλη της Κορίνθου. Δίδαξε  την Αγάπη, υπηρέτησε  την Αγάπη. Στερέωσε  ανήμπορους και ταλαιπωρημένους .

Βοήθησε  όποιον ζήτησε  τη βοήθειά του , στην κάθαρση της ψυχής  του, αλλά και στο να  βρει τους σωστούς δρόμους της ζωής,

Πάντα Στήριζε… Πάντα Πρόσφερε…  Πάντα Έστεργε…  Πάντα Έλπιζε….  Πάντα ξυπνούσε  την ομορφιά μέσα μας.

Ποτέ δεν ζήτησε κάτι γι’ αυτόν, για τον άνθρωπο πάντα έδινε τα πάντα. Όλη αυτή την αγάπη που έδινε,  την εισέπραττε  καθημερινά από τον κόσμο και αυτή ήταν  η δύναμή του.

Η αγάπη του Κόσμου.

Δεν χρειάστηκε, δεν ζήτησε ποτέ την προσοχή κανενός μεγαλοσχήμονος. Δεν την είχε την ανάγκη.

Στην Κορινθιακή κοινωνία ο Γέροντας Νεκτάριος Μαρμαρινός έχει πάρει όλα τα Ιερατικά πλούτη. Γιατί τα άξιζε.

Σεβαστέ Γέροντα, καλό Παράδεισο… μεσίτευε  για εμάς τους αμαρτωλούς.

Ταπεινά.

Λίλη Μουζάκη