Κουραστήκατε να προσπαθείτε; Ξεπεράστε την τελειοθηρία!

Κουραστήκατε να προσπάθειτε για τα οικονομικά, την επαγγελματική επιτυχία, μια τέλεια σχέση, να βρείτε έναν κατάλληλο σύντροφο, να τα προλάβατε όλα σε μια μέρα, να φέρεστε άψογα σ’ όλους και σε όλα ή να προσπαθείτε να σώσετε μια σχέση που σβήνει;
Όλοι έχουν στόχους και επιθυμίες. Υπάρχει όμως ο καλός δρόμος να φτάσεις και ο κακός που δεν φτάνεις ποτέ.

Ο δρόμος για την τελειότητα δεν φτάνει ποτέ…
Αυτός ο δρόμος είναι «κακός» και κακοτράχαλος. Δεν είναι ο πιο απαιτητικός, ή ο πιο δύσκολος, αλλά ο κακός. Είναι γεμάτος άγχος, αγωνία, στεναχώρια, κι απογοητεύσεις. Γίνεται βασανιστικός. Γιατί δεν φτάνεις ποτέ, πάντα χρειαζεται να προσπαθείς κι άλλο ή για κάτι άλλο. Είναι κοπιαστικός κι επίπονος τόσο γι αυτόν που τον ακολουθεί, όσο και για όλους εκείνους που είναι δίπλα του.

Καθένας από εμάς τοποθετεί το προσωπικό του πήχη σε διαφορετικό επίπεδο. Ορισμένοι (χωρίς καμιά φορά να το καταλαβαίνουν οι ίδιοι), έχουν αυξημένες απαιτήσεις από τον εαυτό τους. Συνήθως αυτό οδηγεί σε ματαίωση, στεναχώρια και θυμό – όταν οι προσωπικοί στόχοι δεν επιτυγχάνονται, καθώς το τέλειο από τη φύση του είναι ανέφικτο!

Στην εποχή μας όμως η ενίσχυση της απαιτητικότητας για τον άνθρωπο ξεκινά από την οικογένεια, συνεχίζεται στα σχολικά χρόνια και στην ενήλικη ζωή, παρολο που οι έρευνες φανερώνουν πως η ασυλλόγιστη συμμετοχή μας σ’ αυτόν τον αγώνα δρόμου, οδηγεί σε αναβλητικότητα, αίσθηση ματαίωσης, χρόνιας κούρασης, κενού και μείωσης της αυτοπεποίθησης.

Αναγνωρίστε τα σημάδια στον εαυτό σας
Για τον καθέναν το επίπεδο των προσωπικών απαιτήσεων και ο τομέας είναι διαφορετικά: επαγγελματική-οικονομική επιτυχία, γάμος ή σχεση, κάποιοι αισθάνονται υποχρεωμένοι να τα προλαβαίνουν όλα ή να είναι πάντα σωστοί με όλους και σε όλα!
Το εντυπωσιακό είναι πως, οποίο κι αν είναι το θέμα των απαιτήσεων από τον εαυτό μας, στο βάθος υπάρχουν κοινά σημεία στο προσωπικό σύστημα πεποιθήσεων των τελειοθηρικών ή υπέρ-απαιτητικών ανθρώπων. Αναγνωρίζεται στον εαυτό σας κάποια;

Δεν είμαι αρκετά καλός έτσι όπως είμαι. Πρέπει να προσπαθήσω για να…..
Ό,τι κι αν είναι η επιτυχία, το συναίσθημα της ικανοποίησης είναι περιστασιακό. Υπάρχει πάντα κάτι παραπάνω να κάνω, να είμαι, να φτάσω….
Τα πράγματα είναι λίγο ως πολύ είτε άσπρα είτε μαύρα. Στη ζωη μου επίσης τα πράγματα είναι σωστά ή λάθος, κακά ή καλά, επιτυχία ή αποτυχία. Ενδιάμεσες αποχρώσεις δεν βλέπω ….
Όταν τα πράγματα πάνε στραβά ή δεν πετυχαίνω συγκεκριμένους στόχους αισθάνομαι σαν να είμαι εγώ ο ίδιος αποτυχημένος.
Η προσπάθεια και η πρόθεση δεν αρκούν. Πρέπει τ’ αποτελέσματα να είναι επιτυχημένα!

Αναζητώντας την τελειότητα φτάνουμε στο… πουθενά!
Παρόλο που τόση κούραση και προσπάθεια θα έπρεπε να οδηγεί τουλάχιστον σε ικανοποίηση ή επιτυχία, η αλήθεια είναι πως οδηγεί στο εντελώς αντίθετο. Συνήθως, όσο περισσότερο προσπαθούμε για «το ιδανικό», τόσο περισσότερο αντιμετωπίζουμε δυσκολίες στις σχέσεις, αυξάνει το άγχος κι η εξάντληση, μεγάλώνει το αίσθημα της ντροπής μέσα μας κι έχουμε περισσότερο ανάγκη την επιβεβαίωση από το περιβάλλον μας!

Ο καλός δρόμος
Αυτός ο τρόπος προς την επίτευξη προσωπικών στόχων και επιθυμιών είναι διαφορετικός κι εύκολα αναγνωρίσιμος. Πως; Πρώτα απ’ όλα υπάρχει ένα εντελώς διαφορετικό βλέμμα ως προς το αποτελέσματα- ή την τελειότητα. Σ’ αυτόν τον δρόμο νοιώθεις καλά. Το καταλαβαίνεις αμέσως. Μπορείς αμέσως να αισθανθείς ηρεμία και ικανοποίηση, χωρίς κομπασμούς.

Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο καλό και τον κακό δρόμο είναι η στάση του ταξιδιώτη. Στον καλό προσπαθούμε πραγματικά και κάνουμε το καλύτερο δυνατό, ωστόσο ενώ στην κακή εκδοχή η ικανοποίηση κρατά λίγο και ο αγώνας ξαναρχίζει, στην καλή μεριά η αίσθηση είναι ικανοποίηση, πληρότητα και κατεύθυνση προς έναν σκοπό που έχει προσωπικό νόημα. Στην άσχημη μεριά, η προσπάθεια συνεχίζεται μέχρι τρέλας ή εξάντλησης. Στον καλό δρόμο θα σταματήσουμε σε διαφορά σημεία ή σε κάποιο τελικό σημείο, κοιτάμε πίσω και νοιώθουμε χαρούμενοι επειδή όλο αυτό το ταξίδι είναι που άξιζε, περισσοτερο κι από τον ίδιο τον τελικό σκοπό!

5 καλοί τρόποι να δείτε τα πράγματα πιο ικανοποιητικά και ξεκούραστα

Να θυμάστε πως το ιδανικό και η τελειότητα είναι ένας μύθος.

Αν δεν κάνουμε λάθη δεν μαθαίνουμε ποτέ τίποτα! Έτσι αναπτύσσεται το ανθρώπινο είδος. Στην πραγματικότητα μαθαίνουμε περισσότερα μέσα από τα λάθη παρά μέσα απ’ ό,τι κάνουμε σωστά.

Η ζωη παύει να είναι συναρπαστική όταν οι στόχοι μας είναι κάτι ιδανικό ή τέλειο ή εντελώς σωστό… Ο φόβος της αποτυχίας και η ανησυχία του λάθους, δημιουργούν τόσο άγχος ώστε δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε την κάθε στιγμή της ζωής.

Καλύτερα από το να παλεύετε για το ιδανικό ή ν’ αναζητάτε το τέλειο, να σκέφτεστε κάθε μέρα τι μπορείτε να κάνετε που θα σας βοηθούσε να γίνετε αυτό που πραγματικά θέλετε να είστε. Σκεφτείτε όλα όσα σας κάνουν να νοιώθετε ικανοποίηση κι αγάπη για τον εαυτό σας ή σας αρέσουν στον εαυτό σας και κάντε τα περισσοτερο!

Μη παλεύετε ν’ αλλάξετε τον εαυτό σας προς κάτι ιδανικό ή τέλειο, αυτός είναι ένας αγώνας αυτό-ήττας. Το να καταφέρετε να είστε αυθεντικός και γνήσιος με στον εαυτό σας, τα συναισθήματα σας και τους άλλους, αυτό ειναι το «ιδανικό». Κανένας δεν μπορεί να είναι σαν εσάς!

Γράφει η

Όλγα Μουλάκη M.Sc.- Ψυχολόγος