Μια από τις βασικότερες και πιο ευχάριστες δραστηριότητες του παιδιού από τους πρώτους κιόλας μήνες της ζωής του είναι η ζωγραφική. Όλοι βεβαίως γνωρίζουμε ότι αποτελεί χαρά και τρόπο διασκέδασης για το παιδί, αρκετοί πάλι γνωρίζουμε ότι μέσω του παιδικού σχεδίου δίδεται η δυνατότητα σε αυτό να δώσει διέξοδο στις καλλιτεχνικές του τάσεις, να ασκήσει την επιδεξιότητα των χεριών του, να αναπτύξει την φαντασία και την ευαισθησία του. Λίγοι όμως αντιλαμβανόμαστε και αναγνωρίζουμε το παιδικό σχέδιο ως μέσο επικοινωνίας. Κι όμως το παιδί μέσα από τα σχέδιά του, μας μιλάει και μας λέει αλήθειες, εκφράζει τις εντυπώσεις και τα συναισθήματά του για τον κόσμο που το περιβάλλει.

«Μια μπογιά στα χέρια ενός παιδιού γράφει η Mogelon” είναι ένα κλειδί που ξεκλειδώνει σκέψεις και συναισθήματα από τον κόσμο του.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να ανακαλύψουμε αυτό το κάτι περισσότερο που κρύβεται πίσω από τις απεικονίσεις, τα χρώματα και τις γραμμές των παιδικών ζωγραφιών.

Ανάλογα με τις συναισθηματικές του διακυμάνσεις, το παιδί θα χρησιμοποιήσει πιο σκούρα ή πιο ανοιχτά χρώματα και διαφορετική θεματολογία εξαρτώμενη συχνά από τα πιο πρόσφατα γεγονότα που το απασχολούν.

Παιδιά για παράδειγμα που ζηλεύουν μεγαλύτερα αδέρφια, συνηθίζουν να δίνουν στο αδελφάκι πολύ μικρό μέγεθος αναλογικό με τους ίδιους και έξω από το σπίτι ή σε μεγάλη απόσταση από την απεικονιζόμενη οικογένεια.

Αν το παιδί βασανίζεται από κάποιο φόβο, νιώθει μοναξιά, ζηλεύει, είναι λυπημένο ή αγχωμένο ενδεχομένως να μην μας το πει ούτε να μας το δείξει, τις περισσότερες όμως φορές  μπορούμε να βγάλουμε πιο αντικειμενικά συμπεράσματα, παρατηρώντας τις ζωγραφιές τους και φυσικά να το αντιμετωπίσουμε.

Την επόμενη φορά που θα πέσει στα χέρια σας μια παιδική ζωγραφιά, θυμηθείτε να αφήσετε το βλέμμα σας λίγο παραπάνω και μη διστάσετε να ρωτήσετε τι και γιατί είναι έτσι, τα όσα βλέπετε…

από την Αργυράκου Θεώνη

Βρεφονηπιαγωγό Α.Τ.Ε.Ι