Προσοχή στο κενό…!

Στην περίπτωση που κάποιο άτομο δεν έμεινε μαζί μας τη στιγμή που το διεκδικήσαμε, σημαίνει ότι δεν ήμασταν για αυτό η πρώτη του επιλογή , πράγμα που υποδηλώνει την ακαταλληλότητά του για μια θέση στη ζωή μας. Συνεπώς, το προσπερνάμε και συνεχίζουμε τη ζωή μας χωρίς εμμονές και ψυχαναγκασμούς .

Να μάθεις να αναγνωρίζεις την ώρα που πρέπει να αποχωρήσεις, τη στιγμή που ο χρόνος σου τελειώνει… Οι μακρόσυρτοι αποχαιρετισμοί άλλωστε , δεν αναιρούν την αναμενόμενη έκβαση των γεγονότων… Δίνοντας αναβολή στο τέλος , αποφεύγεις να δημιουργήσεις μια νέα αρχή.

Μην κάνεις χώρο στη ζωή σου για το μέτριο , δεν θα χωρέσει… Είναι πολύ μικρό για να αντέξει το βάρος της δοτικότητάς σου και ταυτόχρονα το μέγιστο που μπορεί να σου προσφέρει είναι πολύ λιγότερο από αυτό που χωράει η ψυχή σου… Να φοβάσαι το κενό, αυτό που περισσεύει από την ψυχή σου, αυτό που έμεινε ανέγγιχτο στην προσπάθεια να κάνεις χώρο για το λίγο…

Πολύ επικίνδυνο το κενό αυτό… Σε καταστρέφει, όσο συνειδητοποιείς ότι η «αγάπη» που σου προσφέρεται δεν είναι αρκετή να το γεμίσει…. Να προσέχεις , γιατί τότε το γεμίζει η θλίψη , η οποία απλώνεται και καλύπτει όλο και περισσότερο το κενό σου. Και πότε φεύγει; Μόλις αντιληφθείς ότι αξίζεις μόνο το μέγιστο….

Μαίρη Κυλάφη