Λένε πως η 4η Φεβρουαρίου είναι η μέρα που πας κόντρα στον καρκίνο….  μα κάθε μέρα πας κόντρα του, όταν τύχει και έρθει να σε βρει….

Αγωνίζεσαι μετά το πρώτο σοκ στο άκουσμα της παρουσίας του στο σώμα σου, περνώντας από  όλα εκείνα τα δύσκολα μονοπάτια των συναισθημάτων που σε κατακλύζουν…. χωρίς να ξέρεις τι θα γίνει με το σώμα σου , πόσο θα πονέσεις και πόσο θα αλλάξουν όλα στη ζωή σου και στη ζωή της οικογένειας σου……. Και Αποφασίζεις να  παλέψεις για την υγεία σου, Εσύ και οι δικοί σου άνθρωποι… για να Ζήσεις…..

 *Σε Εκείνους που δίνουν  μάχες και  Ελπίζουν… σε Εκείνους που έδωσαν μάχες είχαν Ελπίδες, μα  δεν τα κατάφεραν με τον καρκίνο,  Υποκλίνομαι…

*Σε εκείνους που  κλαίνε….  που  έκλαψαν κρυφά… για να μην καταλάβει  ο δικός τους Άνθρωπος, πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση του , απλώνω χέρι παρηγοριάς… σμίγω μαζί τους  τον δικό μου πόνο……  τους νιώθω απόλυτα….

*Σε εκείνους τους γιατρούς  που παλεύουν… που πάλεψαν για τους ασθενείς τους να  απαλύνουν τους πόνους  και να τους βοηθήσουν όσο γίνεται πιο πολύ….

Μεγάλο Ευχαριστώ…..

*Στη πολιτεία… ας κάνει πράξη το αυτονόητο…. οι ασθενείς με καρκίνο , Αξίζουν  τα πάντα…. Κάθε μέρα  Επιβάλλεται να είναι Παγκόσμια Ημέρα κατά καρκίνου.

 *Σε Εσένα  που έδωσες  Σκληρό Αγώνα , μα στάθηκες Αγαπημένε μας  , με Δύναμη ,με Υπομονή και Αξιοπρέπεια απέναντι του… Τον πάλεψες  στα ίσια με Γενναιότητα  , έχοντας μέσα σου μια  τεραστία Δύναμη, χωρίς να σταματήσεις  ούτε μια στιγμή να κάνεις   Όνειρα για τα  παιδιά και τα εγγόνια μας….

*Σε Όλους μας: Η Πρόληψη σώζει ζωές.!!!

 

Σε Εσένα που πάλεψες  με θάρρος, πείσμα  και υπερηφάνεια ….. που δεν έκανες κανένα παράπονο,  ξέρεις πως είσαι  πάντα εδώ …… Μέχρι να συναντηθούμε…

Λ.Μ