Μέρες γιορτινές ,μέρες Αγάπης , μέρες παραμυθιών είναι τούτες που συναντήσουμε και θα ζήσουμε σε λίγο. Μέρες Αγάπης και θαλπωρής.

 Μέρες που ζωντανεύουν οι μνήμες των παιδικών μας χρόνων.

 Ένα  αγαπημένο   παραμύθια  ήταν «οι τρεις γέροντες»

Ένα παραμύθι ύμνο στην Αγάπη που όταν υπάρχει καμία έλλειψη δεν σε αγγίζει….

Και επειδή έρχονται Χριστούγεννα ,γιορτή της Υπέρτατης Αγάπης από το Θείο Βρέφος προς όλους εμάς, ας θυμηθούμε και πάλι το παραμύθι.

 Είναι μια καλή ευκαιρία να  αναζητήσουμε το αληθινό νόημα της Αγάπης.

 Μια φορά και έναν καιρό,βγαίνοντας μια μέρα μια γυναίκα από το σπίτι της είδε τρεις παραμυθένιους γέροντες με μακριές λευκές γενειάδες, να στέκονται στον μπροστινό κήπο. Έψαξε στο νου της αλλά δεν τους αναγνώρισε.

– Δεν μου φαίνεται να σας ξέρω, αλλά θα πρέπει να πεινάτε. Κοπιάστε να σας βάλω κάτι να φάτε, είπε η νοικοκυρά.

– Ο νοικοκύρης είναι μέσα; ρώτησαν εκείνοι…

– Όχι, λείπει, είπε η γυναίκα…

– Τότε δε μπορούμε να περάσουμε ακόμη, απάντησαν ξανά εκείνοι.

Όταν αργά το βράδυ γύρισε ο σύζυγός της, εκείνη του διηγήθηκε τι συνέβη.

– Πήγαινε πες τους ότι γύρισα και προσκάλεσε τους να περάσουν, της είπε ο άντρας της αφού την άκουσε κι εκείνη βγήκε και τους κάλεσε μέσα.

– Δεν μπαίνουμε ποτέ σ’ ένα σπίτι όλοι μαζί, είπαν οι γέροντες…

– Και γιατί; ρώτησε η γυναίκα…

Ο ένας απ’ αυτούς της εξήγησε:

– Το όνομα αυτού (κι έδειξε έναν από τους γέροντες), είναι Πλούτος. Το όνομα εκείνου (κι έδειξε τον άλλον) είναι Επιτυχία κι εγώ ονομάζομαι Αγάπη. Αν θέλετε τώρα πηγαίνετε μέσα και συνεννοηθείτε με το σύζυγό σας για το ποιόν από εμάς θέλετε να περάσει.

Η γυναίκα μπήκε σπίτι της κι ανάφερε στον άντρα της αυτά που της είπαν οι τρεις γέροντες. Εκείνος ενθουσιάστηκε.

– Υπέροχα! Το καλύτερο είναι να προσκαλέσουμε τον Πλούτο. Ας περάσει μέσα κι ας γεμίσει το σπίτι μας με πλούτη…

Η σύζυγος διαφώνησε.

– Αγάπη μου, γιατί να μην καλέσουμε την Επιτυχία;

Η κόρη τους άκουγε από την άλλη άκρη του σαλονιού και μπήκε στη μέση:

– Δεν θα ήταν καλύτερο να προσκαλέσουμε την Αγάπη; Έτσι το σπιτικό μας όλο θα γεμίσει με αγάπη…

– Έχεις δίκιο! Πήγαινε να καλέσεις να φιλοξενήσουμε την Αγάπη, είπε ο πατέρας.

Η νοικοκυρά βγήκε και ρώτησε τους τρεις γέροντες:

– Ποιος από σας είναι η Αγάπη; Παρακαλώ περάστε να σας περιποιηθούμε…

Αυτός που ονομαζόταν Αγάπη σηκώθηκε και προχώρησε προς το σπίτι, ενώ κι οι άλλοι δυο τον ακολούθησαν. Γεμάτη έκπληξη η γυναίκα ρώτησε τον Πλούτο και την Επιτυχία:

– Εγώ κάλεσα μόνο την Αγάπη, γιατί μπαίνετε όλοι σας μέσα;

Και οι τρεις γέροντες απάντησαν όλοι μαζί:

– Αν είχατε καλέσει τον Πλούτο ή την Επιτυχία, τότε οι άλλοι δύο θα μέναμε απέξω, αλλά εφ’ όσον καλέσατε την Αγάπη, εκεί που αυτή πηγαίνει κι εμείς ακολουθούμε. Οπουδήποτε υπάρχει Αγάπη, εκεί υπάρχουν επίσης Πλούτος κι Επιτυχία..