lipesanores2Μνήμη που γίνεται ξανά πράξη.
Τα πάντα επαναλαμβάνονται, Ζωή και
θάνατος, γεμάτος εγκλωβισμένες γυναίκες.
Χωρίς ανδρική παρουσία.
Πέντε τραγικές φιγούρες γυναικών με το ίδιο πεπρωμένο αφηγούνται την τραγωδία του πολέμου,
τον ηρωισμό της καθημερινής ζωής,
την αξία της καρτερίας, τη νοσταλγία της ειρήνης,
τις ευθύνες του ανθρώπου για τις πράξεις του,
για τους υπερασπιστές του δικαίου.
Βαριά η ευθύνη του γυναικείου ρόλου σας, για ένα ανάξιο λάφυρο.

Τα χρόνια του φιδιού-Λιπεσάνορες του Δημήτρη Βαρβαρήγου.

[tg_youtube width=»» height=»» video_id=»FRG-oR_dmss»]

Τα χρόνια του φιδιού… Λιπεσάνορες…
Ω Δία, τις μοίρες των θνητών
που είσαι κυβερνήτης πορεύεις…
κι εμάς καθόλου δεν σπλαχνίστηκες…
κατάρα έσπειρες στη χώρα μου,
φωτιά και μάχη, πέλεκας βαρύς…
σταμάτησα, ναι σταμάτησα σε σένα να προσεύχομαι…
πρωτάκουστος ο λόγος μου…
εγώ η πονεμένη Εκάβη, η μάνα των μανάδων,
μ’ έκανες άπιστη και τ’ όνομα σου σαν ακούω να υμνούνε,
φονεμένη νιώθω την καρδιά μου…
μαράθηκε η ανάσα μου…
τη φωτιά και το θάνατο έκανες ζωή μου…
Συντελεστές
Εκάβη: Γεωργία Ζώη
Ανδρομάχη: Ελίζα Σολωμού
Κασσάνδρα: Ντομένικα Ρέγκου
Βρισηίδα: Ορνέλα Λούτη
Τρωαδίτισσα: Αρετή Κοκκίνου
Συγγραφή: Δημήτρης Βαρβαρήγος
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μαντέλη
Σκηνικά -κοστούμια : Θεοδόσης Δαυλός
Την μουσική έγραψε και παίζει επί σκηνής η Αρετή Κοκκίνου…

Επιμέλεια και εκτέλεση σκηνικού: Νίκος Κωνστάντης
Σύνθεση μουσικής και κιθάρα: Αρετή Κοκκίνου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Γιάννης Κωνσταντακόπουλος
Πληροφορίες
Πρεμιέρα 11 Νοεμβρίου στις 6:30 και για δέκα παραστάσεις
ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΦΕΙΟ-«ΛΑΚΗΣ ΚΑΡΑΛΗΣ»
Διεύθυνση Αγ. Όρους 16 & Κωνσταντινουπόλεως 115