Καλωσορίζουμε την Άνοιξη…

…. καλωσορίζουμε την άνοιξη με ένα παραμύθι, που βγήκε από μια έκθεση της Σοφούλας.

     Η Γειτονιά των Λουλουδιών

Μια φορά και έναν καιρό ,τα σπουργίτια , θυμωμένα καθώς ήταν με τους ανθρώπους, που δεν φρόντιζαν καθόλου τη φύση, αποφάσισαν να διοργανώσουν ένα συμβούλιο πουλιών για να συζητήσουν αυτό το μεγάλο πρόβλημα. Αμέσως ζήτησαν βοήθεια από τους γείτονες τους ,τα χελιδόνια, που ταξιδεύουν σ ’όλη τη Γη , για να  προσκαλέσουν όλα τα πουλιά του κόσμου.

Το συμβούλιο κανονίστηκε για τις 30 Ιουνίου στο μεγάλο ξέφωτο  του δάσους .Τα χελιδόνια έφυγαν για να φέρουν το νέο σε κάθε γωνία του πλανήτη μας .Τα πουλιά δέχτηκαν την πρόσκληση με χαρά και όρισαν αντιπροσώπους για το συμβούλιο.

Έτσι λοιπόν, μόλις ξημέρωσε  η 30^η Ιουνίου ,στο δάσος άρχισαν να καταφθάνουν  επισκέπτες .Τα σπουργίτια όλο χαρά έτρεχαν να τους υποδεχτούν όλους και να τους δείξουν ένα δέντρο για να ξεκουραστούν. Όταν  άρχισαν οι συζητήσεις, ακούστηκαν ένα σωρό παράπονα: οι γλάροι έλεγαν για τις θάλασσες που μολύνονται και τις παραλίες που γεμίζουν σκουπίδια και οι πάπιες για τις λίμνες  που έχουν όλο και πιο λίγο νερό . Τα πουλιά από τους πόλους εξηγούσαν πώς λιώνουν οι πάγοι και χάνουν το σπίτι τους. Ύστερα οι κότσυφες και τα άλλα πουλιά του δάσους διηγήθηκαν τι συνέβη όταν στο δάσος τους έπιασε φωτιά και κάηκαν πολλά δέντρα και ζώα. Όλοι συμφώνησαν ότι κάτι έπρεπε να κάνουν. Τότε σκέφτηκαν να δημιουργήσουν ένα καταφύγιο μακριά από τους ανθρώπους ,όπου θα μπορούσαν να νιώθουν ασφάλεια και να ξεκουράζονται. Έτσι διάλεξαν ένα ακατοίκητο νησί στον Ειρηνικό ωκεανό και αποφάσισαν να μεταφέρουν εκεί σπόρους από όλα τα λουλούδια και τα δέντρα που φύτρωναν στα μέρη που κατοικούσαν, για να νιώθουν όπως στο σπίτι τους και να τα σώσουν κι αυτά.

Το επόμενο φθινόπωρο  πούλια από όλα τα μέρη της γης έφτασαν στο νησί κουβαλώντας στο ράμφος τους σποράκια και τα φύτεψαν εκεί. Μόλις έφτασε η Άνοιξη το νησάκι γέμισε μικρά δεντράκια και πολύχρωμα λουλούδια που μεγάλωναν πολύ γρήγορα και ευτυχισμένα με τη φροντίδα των πουλιών.

Όλοι ήταν χαρούμενοι στο μικρό νησάκι γιατί κατάφεραν να φτιάξουν κάτι τόσο ωραίο. Έτσι αποφάσισαν κάθε χρόνο να κάνουν μια μεγάλη γιορτή,  τη γιορτή της Άνοιξης, στις 21 Μαρτίου. Ήταν μια φανταστική γιορτή! Τα πουλιά έφτιαχναν χορωδίες που τραγουδούσαν τις πιο γλυκές τους μελωδίες,  και οι μέλισσες χόρευαν γύρω από τα λουλούδια. Τα ηλιοτρόπια έδιναν σπόρους σε όλους και τα αγριολούλουδα τους κερνούσαν δροσοσταλίδες μέσα σε μικρά φυλλαράκια. Το αεράκι έπαιρνε πέταλα και αρώματα λουλουδιών και τα στριφογύριζε. Όλοι περίμεναν ανυπόμονα την πιο σημαντική στιγμή: το άνοιγμα των νέων μπουμπουκιών. Ακόμα και η ίδια η Άνοιξη ερχόταν, πριν αρχίσει το ταξίδι της σε όλη τη γη να πάρει μέρος στη γιορτή. Αγκάλιαζε όλα τα πλάσματα και τα γέμιζε με τη μαγική της ηλιόσκονη, που τα έκανε λαμπερά.

Όταν η γιορτή τελείωνε, η Άνοιξη ξεκινούσε για άλλους τόπους και πάντα σκεφτόταν πόσο κρίμα ήταν οι άνθρωποι να καταστρέφουν κάτι που είναι τόσο όμορφο. Αλλά και πάντα είχε μια ελπίδα ότι θα άλλαζαν τρόπους , ειδικά τα παιδιά που την αγαπούσαν τόσο πολύ… Ονειροποιείο