Κάλαντα και Τραγούδια των Χριστουγέννων 22 Δεκεμβρίου 2018 Αρχίζω Να τα πούμε;;;;; Κάλαντα η χαρά των παιδιών αυτές τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Πως και από που μας ήρθαν άραγε; Πως έμειναν ζωντανά στο πέρασμα των χρόνων; Ξέρουμε πως ιστορία των τραγουδιών που ονομάζονται κάλαντα προχωρεί πολύ βαθιά στο παρελθόν και συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα; Βρήκαν, μάλιστα, αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα. Τα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν – όπως αναφέρει μελέτη των μαθητών του Δημοτικού από το Κολλέγιο Αθηνών- ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου. ‘Άλλοτε κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στο οποίο κρεμούσαν κόκκινες και άσπρες κλωστές. Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων. Ακόμη και σήμερα ξυπνάμε με το τριγωνάκι των παιδιών που «καλαντίζουν» από πόρτα σε πόρτα. Συχνά δεν καταλαβαίνουμε εντελώς τα λόγια των τραγουδιών. Οι στίχοι είναι φθαρμένοι, γιατί μας έρχονται από τα πολύ παλιά χρόνια. Η γλώσσα, σε πολλά σημεία, είναι βυζαντινή ή έχει στοιχεία από τον Πόντο ή την Καππαδοκία που διατηρήθηκαν σ’ αυτά τα τραγούδια. Χριστουγεννιάτικα κάλαντα Καλήν ημέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού την θείαν Γέννησιν να πω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει. Οι ουρανοί αγάλλονται χαίρει η κτήσις όλη. Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων ο Βασιλεύς των ουρανών και Ποιητής των όλων. Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το «Δόξα εν υψίστοις». Και τούτο άξιον εστί η των ποιμένων πίστις. Καλήν ημέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού την θείαν Γέννησιν να πω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει. Οι ουρανοί αγάλλονται χαίρει η κτήσις όλη. Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων ο Βασιλεύς των ουρανών και Ποιητής των όλων. Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το «Δόξα εν υψίστοις». Και τούτο άξιον εστί η των ποιμένων πίστις. Άγια Νύχτα ‘Άγια Νύχτα σε προσμένουν, με χαρά οι Χριστιανοί και με πίστη ανυμνούμε, τον Θεό δοξολογούμε, μ’ ένα στόμα, μια φωνή. Ναι, με μια φωνή. Η ψυχή μας φτερουγίζει πέρα στ’ άγια τα βουνά, όπου ψέλνουν οι Άγγελοι απ’ τα ουράνια θεία μέρη, στο Σωτήρα «Ωσαννά», ψέλνουν, «Ωσαννά». Στης Βηθλεέμ ελάτε όλοι τα βουνά τα ιερά και μ’ ευλάβεια μεγάλη, κει που το άγιο φως προβάλλει προσκυνήστε με χαρά. Ναι με μια χαρά. Η «Άγια Νύχτα» είναι το πιο γνωστό χριστουγεννιάτικο τραγούδι σ’ όλο τον κόσμο. Μεγάλοι συνθέτες όπως ο Βέρντι, ο Βάγκνερ, ο Πουτσίνι και άλλοι, το αναγνώρισαν σαν ένα βαθιά θρησκευτικό τραγούδι, με μια παράξενη δύναμη να φτάνει κατευθείαν στις καρδιές των ανθρώπων. Κατα καιρούς έχουν πει πως η μελωδία είναι του Μότσαρτ ή του Χάιντ, ενώ άλλοι λένε πως είναι έργο του Μπετόβεν. Η αλήθεια είναι πως η «Άγια Νύχτα», που σήμερα τραγουδιέται σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, γεννήθηκε σ’ ένα χωριουδάκι της Αυστρίας την παραμονή των Χριστουγέννων του 1818. Δημιουργοί του ήταν ο Γιόζεφ Μορ και ο Φραντς Γκρούμπερ. Το έλατο Αχ έλατο, αχ έλατο, μ’ αρέσεις πως μ’ αρέσεις! [Τι ωραία την Πρωτοχρονιά μας φέρνεις δώρα στα κλαδιά αχ έλατο, αχ έλατο, μ’ αρέσεις πως μ’ αρέσεις!] (δις) Αχ έλατο, αχ έλατο, τι δίδαγμα η στολή σου! [Ελπίδα εμπνέει σταθερή και θάρρος πάντα στη ζωή αχ έλατο, αχ έλατο, μ’ αρέσεις πως μ’ αρέσεις!] (δις) Αχ έλατο, αχ έλατο, τα πράσινά σου φύλλα! [Τα. βγάζεις με καλοκαιριά και τα φορείς με το χιονιά. Αχ έλατο, αχ έλατο, τα πράσινά σου φύλλα!] (δις) Ο μικρός τυμπανιστής Μου’παν έλα να πάμε να δεις, Χριστός γεννήθηκε στην άκρη της γης. Κι εγώ γυρεύω απόψε στον ουρανό τ’ αστέρι ψάχνω να βρω το φωτεινό, ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ, να με πάει στο μικρό βασιλιά, πέρα μακριά. Μες στη νύχτα παιδί μοναχό, τι δώρο να του φέρω, που ‘μαι φτωχό. Φέρνω το τύμπανο που μόνο κρατώ, τα κάλαντα να παίξω για το Χριστό, ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ, το πιο ωραίο τραγούδι θα πω, για το Χριστό. Μες τη φάτνη τα ζώα ξυπνούν κι απέξω ταπεινά βοσκοί προσκυνούν. Στης Παναγιάς κρυμμένο την αγκαλιά χρυσό στεφάνι φως φορεί στα μαλλιά, ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ, σα με βλέπει, η καρδιά μου χτυπά χαρωπά και μου γελά….. Share Tweet Share
