«Όλη η Ελλάδα τρέχει για ένα πιάτο φαί» είναι το σλόγκαν της δράσης που πρότεινε να υλοποιηθεί η ΚΕΔΕ σε 52 Δήμους της χώρας,  σε συνεργασία με τον φορέα «Όλοι μαζί μπορούμε» και τον  ΣΚΑΙ.

Κοίτα να δεις….

Αυτός λοιπόν είναι ο νέος τρόπος να μειώσεις την αξιοπρέπεια του κάθε πολίτη που βρίσκεται σε ανάγκη ¨πετώντας¨ του στη μούρη ένα πιάτο φαί.

Αυτός είναι ο νέος τρόπος να του επισημοποιήσεις πως πρέπει να μάθει να ζει με την ελεημοσύνη εκείνων που βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση.

Αυτός είναι ο νέος τρόπος να του πεις ότι δεν πρέπει να ελπίζει σε καλύτερες μέρες , σε καμία πλέον ανάπτυξη, σε κανένα ανοιχτό ορίζοντα για εκείνον και την οικογένεια του.

Αυτός είναι ο νέος τρόπος να τον οδηγήσεις  στην ηττοπάθεια, στην απόγνωση και την απελπισία.

Είναι βλέπεις ο νέος τρόπος να περάσεις τα νέα μηνύματα για την κατάσταση που θα επικρατεί από εδώ και στο εξής σε αυτόν τον τόπο.

Ναι, να βοηθήσεις τον συνάνθρωπο όταν έχει ανάγκη, αλλά όχι «πετώντας» του ένα πιάτο φαί για να τον κάνεις να νιώσει από τη μια ανακούφιση γιατί θα ταΐσει την οικογένεια του, και  ταπείνωση από την άλλη ,όταν οι κάμερες θα δείχνουν πλάνα από τις ουρές που θα έχουν στηθεί έξω από τα κοινωνικά παντοπωλεία.

Να του δώσεις ορίζοντα, δουλεία, αξιοπρέπεια, μέλλον με προγράμματα κατά της ανεργίας, να δημιουργήσεις συνθήκες ανάπτυξης στις τοπικές κοινωνίες, να πιέσεις την κεντρική εξουσία να βρει τρόπους , να λάβει μέτρα να δώσει ευκαιρίες στον άνεργο πάτερα, στον  νέο άνδρα, την άνεργη γυναίκα, το νέο επιστήμονα.

 Το ενδιαφέρον για τους πολίτες δεν χρειάζονται κάμερες και ταρατατζούμ  προς εκμετάλλευση πολιτικών στόχων και επιδιώξεων ….. και υψηλών νούμερων τηλεθέασης…  αλλά πραγματικό ενδιαφέρον ,τέτοιο που να κρατήσει όρθιους τους αξιοπρεπείς συνανθρώπους μας που η οικονομική κρίση την οποία εγκαθίδρυσαν οι πολίτικές όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν η κυβερνούν αυτόν τον τόπο,  τους λύγισαν.

Σωστά μίλησε  ο δήμαρχος Πάτρας, Κώστας Πελετίδης στην ανακοίνωση του ισχυροποιώντας την απόφασή του να μην συμμετάσχει  σε όλο αυτό.  «Η φτώχεια και η εξαθλίωση για μας δεν είναι ένα κοινωνικό event».

Κάθε δημοτική αρχή  που θέλει να βοηθήσει -αν και έχει χρέος-  να αναπτύξει μια σειρά δραστηριότητες , όπως η  απαλλαγή, η μείωση στα δημοτικά τέλη, στην ύδρευση, να δημιουργήσει  κοινωνικά Φροντιστήρια, Κοινωνικά  Παντοπωλεία, να λειτουργήσει  θερινές κατασκηνώσεις , αλλά και  οι ομάδες,  οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες και οι απλοί πολίτες που θέλουν να βοηθήσουν συνανθρώπους μας που περνούν δύσκολα, δεν χρειάζονται διαφήμιση ούτε φιέστες.

Γιατί η φτώχεια δεν έχει ανάγκη Θεάματα.

Γιατί αυτό δεν  είναι το νόημα της Αλληλεγγύης.

Λ.Μ