Father son ocean

3Γράφει η  Αναστασία Στραβοράβδη – Καραλέκα

Κοινωνική Λειτουργός – Σύμβουλος Θετικής Διαπαιδαγώγησης

Κάθε ημέρα ο ψυχισμός των παιδιών αποζητά την πληρότητα σε δύο βασικούς τομείς, την προσοχή από τους γονείς και την δύναμη του αυτοπροσδιορισμού, δηλαδή την δυνατότητα του αποφασίζειν για τα πράγματα που το αφορούν.

Θα μπορούσαμε εικονικά να φανταστούμε τις δύο αυτές ανάγκες σαν δύο κουβάδες, που πρέπει κάθε ημέρα να γεμίζουν. Δεν είναι συγκινωνούντες, δεν αναπληρώνουν ο ένας τον άλλο και κάθε νύχτα αδειάζουν απαιτώντας το γέμισμά τους μες στο επόμενο 24ωρο.

Ο κουβάς της προσοχής, λοιπόν, θα γεμίσει είτε το θέλουμε είτε όχι, καθώς το γέμισμά του είναι ζωτικής σημασίας για το νήπιό μας. Εξαρτάται, όμως, από εμάς ο τρόπος που θα επιλέξουμε να γεμίσει.

Όταν οι ενήλικες αντιδρούν με ενδιαφέρον, στοργικότητα και αποδοχή, τα παιδιά πασχίζουν να τους ευχαριστήσουν, να τους μιμηθούν, να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και να αποκτήσουν μια θετική θέση στην οικογένεια.

Όταν, όμως, τα παιδιά δεν εισπράττουν θετικές αντιδράσεις, απελπίζονται. Έτσι, απούσας της θετικής αλληλεπίδρασης, το παιδί θα καταφύγει σε όποια τακτική μπορεί να του προσφέρει την προσοχή των γονιών, έστω και αρνητική. Θα το κάνει, γιατί τόση είναι η ανάγκη του, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα υποστεί το «μάλωμα», την δυσαρέσκεια ή και την τιμωρία.

Όλα αυτά είναι διατεθιμένο να τα αντέξει. Αυτό που δεν μπορεί να αντέξει είναι η αδιαφορία, την οποία βιώνει ως εγκατάλειψη. Ένας θυμωμένος γονιός θα καθησυχάσει, έστω, τους φόβους του πως το έχουν «ξεχάσει».

Διάβασε επίσης: Αντιμετωπίζοντας την αρνητική συμπεριφορά του μικρού παιδιού – 9 Tips για Γονείς (ΜΕΡΟΣ Γ’)

Συνεργάτης του All Time Coaching