Αγάπησε το παιδί που κρύβεις μέσα σου

Της Μαρίας Λιόντου

Αναζητώ τον χαμένο μου εαυτό μέσα στην καθημερινότητα. Τρέχω πίσω από αυτήν και προσπαθώ να νιώσω, να κατανοήσω, να ζήσω… τελικά καταλήγω να είμαι έξω και μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Δύο προσωπικότητες μέσα σε ένα σώμα. Ο ψευδής μου εαυτός ταυτίζεται με την εξιδανικευμένη εικόνα την οποία ποθεί τόσο, σχεδόν καθημερινά παλεύει να αγγίξει αυτή την εικόνα. Θέλω να είμαι αποδεκτός στους άλλους για αυτό και χάνω την ακεραιότητά μου… χάνω εμένα μέσα στην προσπάθεια να έχω τους ανθρώπους γύρω μου ευχαριστημένους και ικανοποιημένους.

Μέσα στην δική τους ικανοποίηση κάθε ημέρα σκοτώνω τον δικό μου χαμένο εαυτό…

Ένα μικρό παιδί δεν έχει πολλές επιλογές επιβίωσης, οι γονείς του είναι τα σημαντικότερα πρόσωπα για αυτό. Στον κίνδυνο της απώλειας της αγάπης και προστασίας, το μικρό παιδί θα γίνει “το καλό παιδί”. Έτσι μαθαίνει μέχρι και την ενήλικη ζωή του, πως το “καλό παιδί” γίνεται αποδεκτό, μόνο έτσι θα έχει δικαίωμα στην αγάπη. Αυτό το μικρό παιδί θυσιάζει τον πραγματικό του εαυτό στον βωμό της “αγάπης”, της “αναγνώρισης”, της “αποδοχής”. Αυτό το μικρό παιδί μεγαλώνει και κουβαλά μαζί του αυτό το πρότυπο μοντέλο συμπεριφοράς. Στην ενήλικη ζωή βασανίζεται από έντονες ψυχαναγκαστικές τάσεις, σχέσεις καταπιεστικές και τάσεις κατάθλιψης.

Κάπου στον δρόμο έχοντας χάσει τον πραγματικό του εαυτό, προσπαθεί να καταλάβει τι είναι πραγματικά αυτό που τον βασανίζει. Τι είναι αυτό που τον κάνει πραγματικά δυστυχισμένο, τι είναι αυτό που του προκαλεί μόνιμα ένα “κενό”. Νιώθει το “κενό” αλλά δεν καταφέρνει να το εντοπίσει γιατί η εσωτερική φωνή των ψυχαναγκαστικών του τάσεων είναι ισχυρή και έχει καταφέρει να “θάψει” βαθιά την δική του φωνή… την φωνή του πραγματικού του εαυτού.

Δεν υπάρχουν μυστικές συνταγές και μαγικά φίλτρα για να βρούμε τον χαμένο μας εαυτό.
Μόνο… αγάπη… να δώσουμε ξανά αγάπη σε αυτό το μικρό παιδί μέσα μας.
Να του δώσουμε τον χρόνο και τον χώρο να μιλήσει ξανά.
Θέλει χρόνο όχι βιασύνη γιατί αυτό το παιδί είναι θαμμένο χρόνια σε μία φυλακή, δεν έχει μιλήσει, πρέπει να το μάθουμε από την αρχή να μιλά και να εκφράζεται…
Θέλει αγάπη και χρόνο και αυτό το παιδί θα ανθίσει ξανά. Θα μεγαλώσει μαζί μας, θα χαμογελάσει ξανά… Και όταν αυτό γίνει θα μας χαρίσει ένα δώρο… ένα πολύτιμο δώρο… το δώρο της Ευτυχίας! sheloves.gr