Αντιπροσωπευτικά ζωγραφικά έργα του Ντίνου Πετράτου από την πορεία του στον χρόνο ,παρουσιάζονται στην γκαλερί Kontaki Design .
Από την Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2018 στις 19:30 ,έως και την 31 Οκτωβρίου .
Μουρούζη 10., Αθήνα, RSVP.: +306939530245

ΈΡΓΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΗΤΑ
Πιστεύω στη θρησκεία της ζωγραφικής, αλλά
δεν την ερευνώ όπως και καμία άλλη βαθειά πίστη
μου σε κάθε ιερότητα που τη μεθοδό της να
υπάρχει και να επιβάλλεται την αγνοώ. Σέβομαι
την άγνοιά μου γι’αυτό με αθόρυβη
επιφυλακτικότητα εισέρχομαι στον άγιο, ως άυλο,
χώρο της ζωγραφικής,
υποπίπτοντας συχνά στον πειρασμό να σχολιάσω
παρασυρμένη από τις συγκινημένες και μόνον
εντυπώσεις μου.
Εν προκειμένου, ψαύω, την έλξη που ασκούν στην
έκπληκτη ευαισθησία μου, χαροποιώντας την, τα
καινούργια έργα του, Ντίνου Πετράτου.
Εδώ, εκτίθεται ο πλούτος της λιτότητας που τον
διαχειρίζεται επαυξητικά μια ολιγαρκής
εκκεντρικότητα.
Ας πω ότι πρόκειται για μια δοκιμαστική έξαρση
της πρωτοτυπίας με ισχυρό ερέθισμα, τα
προσιτά μέσα, που υπηρετούν και τρέφουν την
καθημερινότητα. Αν είναι δυνατόν. Κι όμως είναι,
χάρη στην παρέμβαση της ασκητικής οικονομίας
και στην αδιόρατη αφαίρεση που επιτυγχάνει η
εμπνευσμένη αισθητική.
Λεκανάκια. Όχι από πορσελάνη, όχι από
κρύσταλλο, εμαγιέ απλώς με αστραφτερή
λευκότητα.
Τη βαθουλή φιλοξενία τους τη νέμονται, χυμώδη
χρώματα φρούτων και η ευγενής λαϊκότητα των
ζαρζαβατικών. Τρεις ντομάτες σ´ ένα λεκανάκι, δυο
ντομάτες στο διπλανό, και στο παρακεί, μια μόνο
κάπως αγουρωπή ντομάτα ώστε να ωριμάσει
απλόχερα η μοναξιά της.
Με καθηλώνουν τρεις μελιτζάνες αλληλέγγυες, με
το εξαίσιο μωβ χρώμα τους,-όχι δεν πενθούν,
αντίθετα πανηγυρίζουν που απέφυγαν να
γίνουν φαγητό.
Σ´ενα ολόλευκο ταμπλώ, όχι στο κέντρο, πολύ
πιο πέρα, εκεί στην ευρηματική άκρη άκρη,
ακκίζεται μια μακρυμάλα, φρεσκολουσμένη
πλεξίδα σκόρδα. Και το κέντρο κενό, για ό, τι
καυτερό του βίου μας, αιφνίδιο προκύψει και
θέλει να ποζάρει …
Μου επιτίθεται ξανά, μετά από τόσα μαραμένα
παιδικά μου χρόνια, η γήινη εκείνη μυρωδιά των
αμπελιών, στο εγκαταλειμμένο τώρα πιά
από τον γεωργό μνήμη, χωριό του πατέρα μου.
Την αναγνωρίζω αυτή την ξεχασμένη
μυρωδιά, κοιτάζοντας αναστάσιμα σταφυλιών
τσαμπιά και γώ στέκομαι σα σκιάχτρο
ανάμεσα τους μην τα τσιμπολογήσω, -μακάρι
να ήμουνα πουλάκι.
Νεκρή φύση ολ´ αυτά. Αν και ολοζώντανη.
Αλλά τόσο φιλόδοξη, ώστε, προκειμένου να γίνει
τέχνη, δέχεται να παριστάνει τάχα τη νεκρή.
Αλλά ποιος την πιστεύει…

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

«Στεφανωμένα πρόσωπα όχι με φύλλα δάφνης αλλά με
λουλούδια . Να εξορκίζουν το κακό μάτι για την δόξα
και την τρομοκρατία της ομορφιάς του ανθρώπου.
Αυτή είναι η σημερινή κατάθεση στην ζωγραφική από τον Ντίνο Πετράτο»

Μάνος Ελευθέριου

Λίγα λόγια για τον Ντίνο Πετράτο Ntinos Petratos

Ο Ντίνος Πετράτος είναι ζωγράφος, σκηνογράφος και εικονογράφος.
Έργα του βρίσκονται στην Δημοτική Πινακοθήκη της Αθήνας και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές. Οι πρώτες του δημιουργίες έγιναν σε πολύ νεαρή ηλικία
Σκηνογραφία και ενδυματολογία για το θέατρο και την τηλεόραση. Έχει ζωγραφίσει εξώφυλλα βιβλίων, δίσκων, CD, αφίσες, ετικέτες, λογότυπα και εικονογραφήσει βιβλία και περιοδικά. Συνδυάζοντας την ψηφιακή τεχνολογία με την ζωγραφίσει έχει διαμορφώσει και διακοσμήσει δημόσιους χώρους και αίθουσες αναψυχής.
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Επιμέλεια: Δήμητρα Κορομπίλη