Σ Λελέκος: Πολωνία το λίκνο της Γερμανικής Φυλής

του Σωκράτη Λελέκου

Για να βοηθήσω να οδηγηθούμε σε ακόμη πιο χρήσιμα συμπεράσματα και… με τη φτωχή μου οπτική, θα ήταν χρήσιμο να κάνουμε μια αναδρομή στην Πολωνία , εντός της οποίας , υπάρχει το λίκνο της Γερμανικής Φυλής, κάτι σαν τις «χαμένες πατρίδες» για εμάς, η «ένδοξη μητέρα» των μεγάλων Γερμανών Βασιλέων όπως ο Φρειδερίκος ο Μέγας (ήρωας του Αδόλφου).
Συμβαίνει να είναι η χώρα με δύο πρωτιές.

1. Η χώρα όπου ζουν οι περισσότεροι κάτοικοι Γερμανικής καταγωγής (Πολωνικής Υπηκοότητας) και

2. Η χώρα – που σύντομα θα αναδειχθεί για την οικονομική της πρόοδο- και που… αναλογικά με τον πληθυσμό της, έχει το μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών της που ζουν στο εξωτερικό! (μην Ξεχνούμε το «κίνημα» του Πολωνού υδραυλικού.. όταν οι Εταίροι του Tusk , τίναζαν τα πέτα τους στη θέα Πολωνών μεταναστών).
Οι καθ’ όλα συμπαθητικοί Πολωνοί που πάντοτε θεωρούσαν εαυτούς τον ακρογωνιαίο λίθο του Δυτικού πολιτισμού, ήταν προσηλωμένοι στα Δυτικά τους Ιδανικά και το έδειχναν με όλους τους τρόπους. Το ζήτημα ήταν πως το … Εξελάμβαναν οι τωρινοί εταίροι τους και πρώην σύμμαχοι τους. Θυμίζω ότι ολόκληρη η Δύση , έκλεισε μάτια κι αυτιά στο διαμελισμό της Πολωνίας στην Αυγή του Β’ Π.Π., έκανε ότι δεν είδε την εξέγερση του Γκέτο της Βαρσοβίας, οργάνωσε στην εντέλεια τη δολοφονία του Στρατηγού Σικόρσκι (σε αεροπορικό ατύχημα στο Γιβραλτάρ) , τέλος έκλεισε τα αυτιά της στις οιμωγές των 22.000 αξιωματικών των Πολωνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Δάσος του Κατύν . Παρ’ όλα αυτά , η Χώρα έμεινε προσηλωμένη στο Δυτικό της προσανατολισμό ακόμη κι αν εγκαταλείφθηκε από τη δύση για 40 και πλέον χρόνια πίσω από το «σιδηρούν-παραπέτασμα» . Συνέχισε να είναι πιστή στις αρχές και πιστή στις ικανότητες των πολιτών και των πολιτικών της. Όταν πριν μερικά χρόνια ο πρόεδρος Πούτιν σε μια κίνηση αβροφροσύνης κάλεσε την αφρόκρεμα της Πολωνικής ηγεσίας σε μία συνάντηση «συγνώμης» στο δάσος του Κατύν, η επίσκεψη αυτή κατέληξε στη μεγαλύτερη αεροπορική τραγωδία στη νεώτερη ιστορία της Πολωνίας, αφού έχασαν τη ζωή τους εκτός του Προέδρου Κατίνσκι , η ελίτ της πολιτικής ζωής της χώρας. Το ατύχημα αρχικά αποδόθηκε –από τα Πολωνικά media- σε Ρωσικό δάκτυλο για να αποδειχθεί στη συνέχεια μετά από έρευνες εμπειρογνωμόνων : στην υπερβολική αυτοπεποίθηση της ελίτ των πιλότων της Πολωνικής Πολ. Αεροπορίας και… στην παρέμβαση του γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου στο κοκπιτ … ο οποίος και σφράγισε με τις εντολές του την … νεώτερη Πολωνική Ιστορία (National Geographic – «Τραγωδία στον Αέρα») .
Όσο αφορά τώρα τον «ανθό» της Πολωνικής πολιτικής Donald Tusk : νομίζω ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Γεννημένος στο τέλος του «διάδρομου» του Γκντανσκ ή όπως το λένε πάντα με πόνο οι γερμανοί «Danzig», ( στην περιοχή της Πρωσίας, ως γνωστόν το λίκνο του Γερμανικού Ιμπεριαλισμού, που χάθηκε οριστικά για τη Γερμανία μετα τον Β’ παγκ. πόλεμο… και για την ιστορία , είχε πρωτεύουσα το … Βερολίνο) . Η Γερμανική κουλτούρα δεν είναι καθόλου άγνωστη στον Tusk και ίσα-ίσα έχω την άποψη ότι εκτελεί πατριωτικό έργο… όπως το πάρει κανείς…
Αυτά…
(Άντλησα τον προβληματισμό απο δημοσίευμα του φίλου μου Αλέκου Μάρκελλου )