Η μέρα…. και η επόμενη μέρα των εκλογών…

Είναι πλέον διαπιστωμένο πως οι εκλογές στην Eλλάδα συνηθίζεται να γίνονται πρόωρα με αφορμή κάποιο σημαντικό θέμα. Άλλες φορές εθνικό, άλλες φορές η οικονομική κατάσταση της χώρας, οδηγούν τους Έλληνες στις κάλπες πολύ πριν από τη συμπλήρωση της τετραετίας. Τούτη η αναμέτρηση του Mαΐου που είναι και η 14η της Mεταπολίτευσης, ακολουθεί για ακόμη μία φορά τον… κανόνα. Όμως δεν παρουσιάζουν καμία ομοιότητα με τις προηγούμενες αναμετρήσεις. Λίγες μέρες ,ακριβώς 6 (έξι) πριν από τις κάλπες της 6ης Mαΐου, και σχεδόν όλοι συμφωνούν πως βρισκόμαστε μπροστά από την πλέον αβέβαιη εκλογική αναμέτρηση όλων των τελευταίων δεκαετιών. Για το τέλος της Mεταπολίτευσης, κάνουν λόγο ακόμα περισσότεροι αφού για πρώτη φορά σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις τα παραδοσιακά μεγάλα κόμματα όχι μόνο καταγράφουν ιστορικά χαμηλά, αλλά δείχνουν να έχουν απολέσει κάθε δυνατότητα σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης. Kαι όλα αυτά ενώ πλήθος κομμάτων βρίσκεται μία ανάσα από το πλαφόν του 3%, γεγονός που σημαίνει ότι αν επαληθευτούν οι δημοσκοπικές προβλέψεις η νέα Bουλή θα είναι η πλέον πολυκομματική, φθάνοντας ακόμη και τα δέκα κόμματα.
Το ερώτημα λοιπόν που πλανάται είναι εάν η άλλη μέρα των εκλογών θα είναι ίδια ; θα είναι διαφορετική η και τα δύο; Όσο δεν αλλάζουμε ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί και παραμένουμε με τις ίδιες σκέψεις , συμπεριφορές και λογική τότε την επόμενη μέρα των εκλογών θα είναι όλα το ίδιο. Η κρίση, που βιώνει ο καθένας από εμάς , θα μπορούσε να είχε και ένα όφελος , να μας κάνει να συναισθανθούμε τις δικές μας ευθύνες, γιατί χωρίς τη δική μας συναίνεση, που έφτασε να γίνει και συνενοχή, δεν θα μπορούσαν να μας κυβερνάνε τόσα χρόνια και να μας έχουν οδηγήσει έως εδώ.
Οι κομματικές εξαρτήσεις αρχίζουν για πολύ κόσμο να γίνονται πλέον παρελθόν κάτι που κάνει τα κόμματα να έχουν θορυβηθεί πολύ. Τα μεγάλα κόμματα, που γίνονται μικρά, θα αναγκαστούν πλέον να συγκυβερνήσουν, καθότι είναι δεσμευμένα με τις υπογραφές των αρχηγών τους για την πλήρη εφαρμογή και την αδυσώπητη εξόντωση των εργαζομένων.
Η πολιτική κατάσταση έχει διαφοροποιηθεί πολύ, οι απόλυτες πλειοψηφίες και οι μονοκομματικές κυβερνήσεις φαίνεται να έχουν τελειώσει. Δεν φτάνει όμως αυτό , γιατί υπάρχουν και κρύβονται οι αιτίες των πολλών προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί από το παγκόσμιο κεφαλαιοκρατικό σύστημα, το οποίο βλέπει- και δεν του αρέσει καθόλου- να αποτυχαίνει το χρηματοπιστωτικό πρόγραμμα λιτότητας. Το λίγο ναι ή το λίγο όχι εκθέτει τους νέους αρχηγούς των