Έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Κορινθιος ζωγράφος Κώστας Πανιάρας

Έφυγε χθες από τη ζωή, σε ηλικία 80 ετών,ο εικαστικός Κώστας Πανιάρας,ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής μεταπολεμικής τέχνης.Ηκηδεία του θα γίνει αύριο, στις 15:00 από το Α Νεκροταφείο.
Ο Κ. Πανιάρας γεννήθηκε στο Κιάτο Κορινθίας το 1934. Αρχικά σπούδαζε Νομική, την οποία εγκατέλειψε, για να εντρυφήσει στην ζωγραφική. Μαθήτευσε κοντά στον Θ. Λεκό, στη συνέχεια όμως γράφτηκε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και σπούδασε ζωγραφική με δάσκαλο τον Ι. Μόραλη, για να βρεθεί, το 1956, στο Παρίσι, όπου πήρε μαθήματα λιθογραφίας, ζωγραφικής με τον Andre Lhote και ψηφιδωτού και νωπογραφίας με τον Gino Severini στην Σχολή Καλών Τεχνών.

Παράμεινε στο Παρίσι έως το 1975 ενώ ταξίδεψε στην Αμερική και την Περσία.

Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 , όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα. Παράλληλα με τη ζωγραφική και τη γλυπτική, με τις οποίες ασχολήθηκε κατ’ εξοχήν ο Κώστας Πανιάρας, εργάστηκε και ως σκηνογράφος. Συνεργάστηκε μάλιστα με το Πειραματικό Θέατρο της Μ. Ριάλδη.
Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε δεκάδες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις της Ελλάδας και του εξωτερικού, καθώς από το 1961 και για περισσότερα από 20 χρόνια παρουσίαζε τα έργα του συστηματικά στην Iolas Gallery, στη Νέα Υόρκη. Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, ανάμεσά τους στη Μπιενάλε του Παρισιού, τη Μπιενάλε του Τόκιο κ.α.

Το 1984 οργανώθηκε αναδρομική παρουσίαση του έργου του στην Πινακοθήκη Πιερίδη.

Όπως υπογραμμίζεται από την Εθνική Πινακοθήκη, στη ζωγραφική του Κώστα Πανιάρα, που αποτελείται από σαφείς ενότητες έργων, το χρώμα ήταν το στοιχείο που κυριαρχούσε και συντελούσε στη δημιουργία συνθέσεων με μεγάλες επιφάνειες, ενώ η χρησιμοποίηση πτυχωτού πλαστικού έσπαζε την παραδοσιακή επιπεδότητα προσδίδοντας ανάγλυφη, κυματιστή υφή.

«Αν με ρωτούσαν τι κέρδισα τόσα χρόνια από την πείρα μου, θα έλεγα χωρίς δισταγμό: τίποτα! Οι αποκτημένες γνώσεις στην τέχνη γίνονται αμέσως άχρηστες, σαν πεθαμένες. Η ζωγραφική δεν εξασφαλίζεται με αυτές. Ξανα-εφευρίσκεται κάθε μέρα» είχε πει σε συνέντευξή του στην Athens Voice το 2010, όπου είχε εκφράσει και την πικρία του για τη σχέση των Αθηναίων με την τέχνη.
Έργα του ανήκουν σε σημαντικές ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού: Στην Εθνική Πινακοθήκη Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, στο Μουσείο Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, στο Museum of Modern Art στη Νέα Υόρκη, αλλά και σε δημόσιους χώρους (Ισθμός Κορίνθου, 1993) κ.α.