Τι και αν η 2α Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Δουλείας από το 1949 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, δυστυχώς είναι παρούσα ,εφιαλτική και απάνθρωπη.

Τόσα χρόνια και παρά τους αγώνες αιώνων η δουλεία  σε όλες της τις μορφές στον κόσμο καταρρακώνει ,εξαθλιώνει, εξολοθρεύει ανθρώπινες υπάρξεις, με την καταναγκαστική εργασία, την παιδική εργασία, την διακίνηση λαθρομεταναστών, το εμπόριο νέων  κοριτσιών και αγοριών προς σεξουαλική εκμετάλλευση.

Παρότι έχουν περάσει τόσα χρόνια  η ανθρώπινη ζωή δεν κοστίζει παρά μόνο λίγα χρήματα. Στα σκλαβοπάζαρα της Λιβύης οι άνθρωποι κακοποιούνται, πωλούνται  αγοράζονται σαν να είναι ένα πράγμα προς κατανάλωση και θεωρούνται ιδιοκτησία.  

Είναι  άνθρωποι που θέλοντας να ξεφύγουν από την ανέχεια ξεκινούν ένα ταξίδι διαφυγής και σωτηρίας προς την Ευρώπη ζώντας την φρίκη της αρπαγής και της κακοποίησης με κατάληξη να πωλούνται σε πρόχειρα «δημοπρατήρια».

Τυχεροί είναι εκείνοι που θα καταφέρουν να «εξαγοράσουν» τον εαυτό τους από το «αφεντικό» τους  και βγουν από τον εφιάλτη.

Υπάρχουν όμως   και  εκείνοι που δεν τα καταφέρνουν ,θεωρούνται νεκροί από τις οικογένειες τους ,  δεν έχουν δυνατότητα επικοινωνίας, εκείνοι που είτε πεθαίνουν από τις δύσκολές συνθήκες επιβίωσης,  είτε  δουλεύουν ως σύγχρονοι σκλάβοι.

Κάποιοι από αυτούς απελαύνονται στις χώρες από όπου ξεκίνησαν,  επιστρέφοντας πίσω στην  δύσκολη  κατάσταση που ήθελαν να αποφύγουν.

Η ανάγκη να μπει φρένο στη φρικτή αυτή  ιστορία είναι περισσότερο επιτακτική από ποτέ. Με αφορμή αυτή την καταρράκωση της ανθρώπινης ύπαρξης και αξιοπρέπειας,  η Γαλλία ζήτησε την επιβολή κυρώσεων κατά της Λιβύης αν δεν αναλάβει δράση για να σταματήσει τους διακινητές-δουλεμπόρους  στη κατεπείγουσα σύγκλιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών..

Σε βίντεο που προβλήθηκε  είναι φρικτή η εικόνα  στην οποία φαίνονται άνθρωποι που πωλούνται για 400 δολάρια.

Η ύπαρξη της Δουλείας το 2017 είναι γροθιά το στομάχι για όλη την ανθρωπότητα.  Είναι υποχρέωση όλες οι χώρες να σταματήσουν αυτή τη φρίκη  και να επιβάλλουν βαριά τιμωρία για το έγκλημα της δουλείας.

Μόνο τότε η Παγκόσμια Ημέρα κατά της δουλείας θα έχει υπόσταση και νόημα.