Χωρίς φίλους δεν ζεις μάτια μου!

Οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντα. Έχουμε ανάγκη να ανήκουμε σε μια ομάδα, αλλά και να περιβαλλόμαστε από ανθρώπους που μας νιώθουν. Άνθρωποι που μπορούν να χαρούν με την χαρά μας, να κλάψουν με τον πόνο μας και να μοιραστούν μαζί μας πράγματα κοινά που μας ενθουσιάζουν. Ίσως κάποιοι από εσάς να αναρωτιούνται αν οι παραπάνω λέξεις είναι ουτοπία.

Ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι! Οι άνθρωποι που συναισθάνονται, χαίρονται πραγματικά με την χαρά του φίλου τους και στη λύπη ξέρουν να στηρίζουν και να στέκονται. Χωρίς κριτική, πρέπει, στημένο ύφος και συμβουλές. Άνθρωποι αυθεντικοί, γνήσιοι και απλοί. Είναι εκείνοι που σε σκέφτονται ακόμα και τις φορές που δεν έχουν να σου μιλήσουν πολύ καιρό και με ένα τους τηλεφώνημα είναι λες και μιλάγατε χτες. Εκείνοι με τους οποίους μπορείς να είσαι ο εαυτός σου και πραγματικά να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή μαζί τους χωρίς να πρέπει να φιλτράρεις τα όσα σκέφτεσαι και θες να πεις.

Παρεξηγημένη η έννοια της φιλίας… τι να σημαίνει άραγε; Πολλοί δεν πιστεύουν ότι υπάρχει καν, καθώς η επαφή τους με τους ανθρώπους τους έχει φέρει αντιμέτωπους με την οδυνηρή πραγματικότητα. Πίσω από κάθε “φιλία” βρήκαν πόνο, προδοσία και εκμετάλλευση. Εκείνοι έδιναν τα πάντα για τους άλλους και ως αντιστάθμισμα εισέπρατταν απογοήτευση, αδικία και ένιωθαν όλο και πιο αποξενωμένοι. Όπως όμως στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, έτσι και στις φιλικές, μας ελκύουν οι άνθρωποι που μας είναι οικείοι, που μας θυμίζουν κάτι γνώριμο σε σχέση με την προσωπική μας ιστορία. Μήπως τελικά δεν είναι έτσι όλοι οι άνθρωποι γύρω μας, αλλά εμείς ασυνείδητα επιλέγουμε να σχετιζόμαστε με τους ανθρώπους που προδίδουν και εκμεταλλεύονται τους άλλους;

Η ουσιαστική και αληθινή φιλία λοιπόν, σημαίνει ότι μπορώ να συν-αισθανθώ τον φίλο μου. Μπορώ να μπω στη θέση του να δω πώς νιώθει, να του σταθώ σε κάθε δύσκολη στιγμή, αλλά και να πανηγυρίσω τρελά μαζί του μια ευχάριστη στιγμή του σαν να ήταν δική μου επιτυχία. Ο αληθινός φίλος θα σε δεχτεί όπως είσαι και θα σε αποδεχτεί άνευ όρων. Θα σε δεχτεί με τα στραβά σου, τα ελαττώματα σου, τις αναποδιές σου και την ευχάριστη πλευρά σου. Δεν θα προσπαθήσει να σε αλλάξει για να σε κάνει παρέα, αλλά θα σε αγαπήσει γι’ αυτό που είσαι.

Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Αν ψάξουμε θα τους βρούμε. Για να τους βρούμε όμως θα πρέπει πρώτα εμείς να αγαπήσουμε και να αποδεχτούμε τον εαυτό μας άνευ όρων. Να αγαπήσουμε τα ελαττώματα μας, για να μπορέσουμε να βρούμε φίλους που θα τα αγαπήσουν. Μόνο αν σταματήσουμε την “μάχη” με τον εαυτό μας θα κάνουμε πιο σωστές επιλογές και θα έχουμε ανθρώπους γύρω μας που πραγματικά νοιάζονται για εμάς.

Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος