Γιασεμί …. ας μη χαθεί το Λευκό και το Άρωμα του….

Είτε βραδιάζει,

Είτε φέγγει,

Μένει λευκό το γιασεμί

Γιώργος Σεφέρης

Γιασεμί… αυτό το ντελικάτο και μυρωδάτο λουλούδι,   αλήθεια υπάρχει;

Πόσα τέτοια γιασεμιά στην καθημερινότητά μας έζησαν το βράδυ και το φέγγος παρέμειναν και παραμένουν λευκά;

Θα μπορούσε να είναι μια κατάσταση, ένα βίωμα, ένας άνθρωπος, πολλοί άνθρωποι μαζί;

Μια σχέση φιλική, κοινωνική, ερωτική, συγγενική;

Η ίδια η ζωή μήπως δεν είναι ένα γιασεμί;

Στη ζωή του καθένα από εμάς δεν βραδιάζει;

Δεν φέγγει;

Το δικό μας γιασεμί παραμένει  λευκό;

Μπορεί και πρέπει να μείνει λευκό.

Δεν είναι εύκολο….

Αλλά μπορούμε  να προσπαθήσουμε….

Η ζωή είναι τόσο θαυμαστό πράγμα, μέσα από  αυτή μπορείς να είσαι φιλικός, μπορείς να ονειρευτείς, να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, να κοιτάξεις γύρω σου, να γελάσεις, να προσευχηθείς, να γαληνέψεις, να συμπονέσεις.

Να δεχτείς με θάρρος και αυτοπεποίθηση κάθε εμπειρία που σε κάνει να σταθείς και ν’ αντιμετωπίσεις δυσκολίες και φόβο κατά πρόσωπο.

Μπορείς από αυτό να κερδίζεις δύναμη, από αυτή τη δύναμη ψυχής, θέλησης, αγάπης και θάρρους, θα βοηθήσεις το δικό σου γιασεμί να είναι πάντα λευκό, πάντα αγνό, πάντα μυρωδάτο, τόσο….  που θα μπορείς να ραντίσεις και τους άλλους γύρω σου…  και τότε να είσαι σίγουρος ότι θα σου επιστραφεί.

Λίγες σκέψεις ακουμπισμένες πάνω στο χαρτί, με διάθεση γαλήνης, ηρεμίας, στοχασμού, ενδυνάμωσης της πίστης ,της αλληλεγγύης , της ανθρωπιάς.

 Ας κρατήσουμε το λευκό του γιασεμιού, ιδιαίτερα αυτό το διάστημα, που περιμένουμε τις Άγιες Μέρες της Γέννησης του Χριστού μας,  σε αυτό το γκρίζο ζοφερό γίγνεσθαι εντός και εκτός των τειχών….

Με την Ελπίδα πως ….

Είτε βραδιάζει,

Είτε φέγγει,

Μένει λευκό το γιασεμί…..

Λ.Μ