«Νομιμοποιημένες» Αυτο-χειρίες; 9 Δεκεμβρίου 2014 Αρχίζω Του Γιάννη Πανούση Το πρωί ήμασταν βέβαιοι.Το μεσημέρι νερώναμε το κρασί μας.Με το λιόγερμα, νάμαστε φορτωμένοι μετάνοια.Τ. Μιχόπουλος, Ημικύκλιο. Υπαρξιακό το ερώτημα:• Μπορείς να σώσεις έναν άνθρωπο που θέλει ν’ αυτοκτονήσει;Πολιτικό το ερώτημα:• Μπορείς να σώσεις μια χώρα που θέλει να καταστραφεί;Η απάντηση και στις δύο περιπτώσεις είναι η ίδια: όχι.Ίσως να μπορείς να καθυστερήσεις την πτώση, να προετοιμάσεις τους ενδιαφερόμενους, να ερμηνεύσεις βαθυστόχαστα το διάβημα, αλλά να δια-σώσεις δεν μπορείς.Ακόμα κι αν αντι-προτείνεις τη δική σου (αυτο)θυσία αντί του άλλου ή τη θυσία της όποιας πολιτικής Ιφιγένειας αντί της ολικής κατάρρευσης, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Και ο άνθρωπος και η χώρα θα καταφέρουν να πετύχουν το συνειδητό ή ασυνείδητο άλμα στο κενό. Είναι θέμα χρόνου κι όχι βούλησης. Υ.Γ.: Πολλές φορές το χειρότερο στις αυτοχειρίες δεν είναι ο θάνατος αλλά η (τυχαία) επιβίωση με γενική αναπηρία (σώματος και ψυχής). Αυτό κι αν είναι της Μοίρας μήνυμα και της Ιστορίας εκδίκηση. Καθηγητής Γιάννης ΠανούσηςΒουλευτής ΔΗΜΑΡ Share Tweet Share