Μεγάλη Παρασκευή: Η κορύφωση του Θείου δράματος – Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον»

 Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.
Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.
Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.
Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η μέρα που γίνεται η κορύφωση του Θείου Δράματος, όπου κορυφώνονται τα Πάθη του Χριστού και γίνεται η σταύρωση του, το ξημέρωμα της ίδιας μέρας. Από το βράδυ της Μ.Πέμπτης έχει γίνει ο στολισμός του Επιταφίου.

Μέχρι λίγο πριν τις 11:00 το πρωί τελείται η λειτουργία των Μεγάλων Ωρών όπου οι γυναίκες μοιρολογούν και κλαίνε για τον Χριστό ενώ άλλοι προσκυνούν και αποτίουν φόρο τιμής στον σταυρωθέντα Χριστό. Απ’ τα ξημερώματα τις ίδιας μέρας ετοιμάζεται ο επιτάφιος και τελείται ολονυχτία στις περισσότερες εκκλησίες της Ελλάδας. Στη συνέχεια ψάλλεται ο Εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής και γίνεται η Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου. Ακολούθως, τοποθετείται στο Ιερό Κουβούκλιο ένα ύφασμα πάνω στο οποίο έχει κεντηθεί ή ζωγραφιστεί ο Κύριος, νεκρός. Το ύφασμα αυτό λέγεται Επιτάφιος.

Η περιφορά γίνεται το βράδυ, και πλήθος πιστών ακολουθεί . Όλη την ημέρα οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα σε όλη την Ελλάδα και παραδοσιακά απαγορεύεται πάσα εργασία και γίνεται αυστηρότατη νηστεία και απαγορεύεται και η κατάποση του λαδιού. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας εκείνη τη μέρα, φτιάχνεται ένα ομοίωμα του Ιούδα το οποίο είτε καίγεται είτε πυροβολείται και εν συνεχεία καίγεται. Επίσης την ίδια μέρα πολλοί πιστοί επισκέπτονται τους τάφους συγγενών και φίλων ή πραγματοποιείται η εκταφή των νεκρών αν έχει περάσει το απαιτούμενο διάστημα.

Φέτος δυστυχώς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν θα μπορέσουν να βρεθούν στις εκκλησιές τους να περπατήσουν μαζί με τον Χριστό  μας που θυσιάζεται για όλους εμάς προς τον Γολγοθά, να φτιάξουν τον επιτάφιο του και να θρηνήσουν. Φέτος οι πόρτες στις εκκλησιές,  σφάλισαν και ο πόνος είναι ακόμη πιο μεγάλος ,πιο επώδυνος  ,αφού απαγορεύτηκε  λόγω της πανδημίας  να κυκλοφορούν οι πολίτες και να τελούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους δικαιώματα.

Ας ψάλουμε όλοι μαζί με την πονεμένη Αγία Μητέρα Μας το «Ω γλυκύ μου έαρ γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;